De vergelijking met Tartt is te hoog gegrepen

Op de achterflap staat een quote van Wally Lamb (auteur van de schitterende roman Vergeef Me). Pam Lewis wordt vergeleken met Donna Tartt en het eerste hoofdstuk van haar thrillerdebuut Spreek Zacht zou inslaan als een bom. Dat laatste is waar. De vergelijking met Tartt vind ik te hoog gegrepen.

Het eerste hoofdstuk overrompelt inderdaad als een waterval, maar wat volgt is een kabbelend beekje met hier en daar een stroomversnelling. Hoofdpersonage is de 16-jarige mollige en naïeve Carole, die met haar vriendin heeft afgesproken zich te laten ontmaagden door Eddie, een lul eerste klas. Dit loopt natuurlijk niet zoals gepland. Er valt een dode en vanaf dat moment breekt voor Carole de hel los. Het verhaal speelt zich af in de jaren zestig en zeventig en beschrijft gedurende verschillende perioden het leven van Carole, psychologisch getekend door haar ervaring en constant beïnvloed door haar omgeving.

Het boek staat vol met vrouwelijke emoties. Ik ben een man en heb derhalve zo mijn beperkingen ten aanzien van het inlevingsvermogen. Zonder sexistisch over te willen komen, vermoed ik dat Spreek Zacht vooral zal aanslaan bij de vrouwelijke lezers en waarschijnlijk ook bij de liefhebbers van Nicci French.