Een boek dat onder je huid kruipt

Sommige boeken kruipen onder je huid… en 59 minuten is er zo eentje. Het verhaal is opgedeeld in drie krachtige delen namelijk 14 november, De aanval en Naspel, en vanaf de eerste pagina hangt er een onheilspellende spanning in de lucht die je niet meer loslaat.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Je volgt drie personages, die zich elk op hun eigen manier voorbereiden op het ondenkbare. Hoe dichter je bij hen komt, hoe meer je de angst, hoop en paniek voelt opborrelen. Zelf voelde ik de sterkste connectie met Mrs. Dabb. Misschien omdat ik zelf mama ben, maar haar situatie… het missen van je kind in zo’n angstaanjagend moment… het niet weten waar ze is… Ik denk dat ik zelf compleet gek zou worden van pure angst.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Het bijzondere aan dit boek is dat de minuten letterlijk worden afgeteld. Die laatste 59 minuten voel je in elke vezel. De hoofdstukken zijn kort, strak en razendspannend — het verhaal raast voorbij als een sneltrein. En geloof me: bijna elkehoofdstuk eindigt op een cliffhanger waardoor je móét blijven lezen.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Wanneer de drie verhaallijnen uiteindelijk samenkomen, valt alles op zijn plaats. Het is zo slim opgebouwd dat je even moet pauzeren om alles te laten bezinken… maar het maakt het geheel juist nóg sterker.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
En dan die laatste zin…
Kippenvel.
Tranen in mijn ogen.
Een verhaal dat je niet zomaar naast je neerlegt.
Een absolute aanrader voor wie houdt van intense, emotionele en bloedstollende fictie.