Dood van een egoïst

‘Dood van een egoïst’ gaat over vader en zoon Breens. Na het ontslag van Thomas Breens uit de gevangenis wordt zijn vader door een boer doodgereden. Op de begrafenis van zijn vader komt Thomas zijn oude liefde Ellen opnieuw tegen. Hij hoopt haar opnieuw te kunnen veroveren maar twijfelt aan haar en zichzelf. Een week later slaat plots het noodlot toe, een afgehakte hand wordt aan de oevers van de kleine laak gevonden. Wanneer Thomas ontdekt dat zijn vader hier misschien iets mee te maken zou kunnen hebben, besluit hij op onderzoek uit te gaan. Was zijn vader de man die hij dacht dat die was? Kende hij zijn vader eigenlijk wel? Thomas ontdekt samen met Ellen meer en meer waar hij eigenlijk liever geen weet van had gehad.
Het boek werd geschreven door Paul Jacobs. Jacobs werd geboren op 24 januari 1949. Tot op de dag van vandaag schrijft hij nog steeds verschillende boeken en verhalenbundels. ‘Dood van een egoïst’ is zijn vijfde misdaadroman. Voordat hij schrijver was had hij een loopbaan als radioproducer bij de VRT. Het boek werd nooit bekroond, al vind ik dat het dat wel waard is. In het boek komen enorm veel dingen aan bod waar je zelf nooit aan gedacht zou kunnen hebben. Het zit zo sterk in elkaar dat je echt onmiddellijk mee bent met het verhaal dat je niet zou willen stoppen met lezen. Samen met het hoofdpersonage kom je meer en meer duistere geheimen tegen van meneer Breens. Zo nu en dan stel je jezelf de vraag: ‘Heeft meneer Breens effectief iets te maken met het in stukken gesneden lichaam?’. Als je jezelf vragen stelt wil je enorm graag het antwoord kennen, dit zorgt ervoor dat je vaak grote stukken achter elkaar niet kan stoppen met lezen.
Het boek wordt vertelt in de ik-verteller. Jacobs maakt gebruik van de ‘tongue in cheek’-stijl. Het boek is op een heel ironische en sarcastische manier geschreven, maar toch gaat het om een heel erg serieus onderwerp. Het is niet echt een onderwerp waar je zomaar mee zou lachen. Thomas Breens is hier het hoofdpersonage die opzoek gaat naar wat er gebeurd is met het lichaam van de gevonden vrouw. Het boek wordt opgedeeld in drie delen. Het eerste deel: ‘raadsels’. Thomas ontdekt dingen waar hij nooit van verwacht had die na de dood van zijn vader nog tegen te komen. Op het eerste gezicht leek het allemaal iets heel onschuldigs, maar wanneer Thomas zichzelf er meer en meer in verdiept ontdekt hij wat voor een vader hij had. Thomas ontdekt dat zijn vader niet onmiddellijk de meest geliefde persoon was. Hij was vooral populair bij de (jongere) vrouwen. Meneer Breens was een flierefluiter. Ondanks dat hij getrouwd was reed hij toch geregeld een scheve schaats. Het tweede deel: ‘actie’. Hierin onderneemt Thomas Breens actie. Zonder aan de politie te vertellen wat hij de laatste weken allemaal ontdekt heeft gaat hij op onderzoek uit. Hij benadert mensen die dicht bij zijn vader stonden. Hij gaat praten met de familie van het overleden meisje. Hij riskeerde zelfs 60 000 euro (nep geld). Om te weten te komen wie zijn vader nu echt geweest was. Hij doet dit allemaal samen met Ellen, tot Ellen er genoeg van heeft… In het laatste deel: ‘conclusies’, vallen alle verschillende puzzelstukjes die Thomas bij elkaar had geraapt mooi op zijn plaats. Het werd Thomas duidelijk wat zijn vader had gedaan, hoe hij dat gedaan had, waarom hij dat gedaan had en de reden dat hij nu niet meer in leven was. Wanneer alles duidelijk was, besloot hij om het voor de rest aan de politie over te laten. Hij wilde zich vanaf dat moment meer kunnen focussen op Ellen en met haar naar Frankrijk trekken om daar hun leven uit te breiden. Want hun biologische klok tikte maar door, veel tijd hadden ze niet meer.
Ik heb het boek met volle teugen gelezen! Ikzelf ben normaal echt geen lezer, het laatste wat ik zou doen is vrijwillig een boek nemen en het tot de allerlaatste letter lezen. Dit boek was anders. Het verhaal trok me helemaal mee waardoor ik het niet zomaar kon laten liggen. Ik vind het geweldig wanneer een boek zoveel raadsels met zich meeneemt. Omwille van alle vragen die ik mezelf stelde wilde ik het boek uitlezen want ik wou graag op al mijn vragen een volledig antwoord. Er kan in tussentijd nog zoveel gebeuren. Het boek heeft een gesloten einde, wat het ook heel boeiend maakt. Dat weet je natuurlijk op voorhand niet maar als ik op het einde van een boek aankom en ik heb nog geen antwoord op al mijn vragen vind ik het gegarandeerd een slecht boek. Daarom dat ik het nu een zeer goed boek vond. Ik heb een antwoord op al mijn vragen, dus kan ik met een gerust hart slapen. Ik raad het boek zeker aan iedereen aan. Zeker als je van een beetje mysterie en misdaad houdt! De volgende keer dat ik een misdaadroman moet lezen lees ik er graag een van Paul Jacobs.
Een boek lezen is één ding, maar een recensie schrijven is nog iets anders. Het is niet altijd even simpel omdat je vaak wil verwijzen naar stukken uit het boek. Wanneer je een dun boek hebt vind je deze stukken vaak makkelijk terug, maar als je een iets dikker boek hebt is het vaak goed zoeken. Je kan natuurlijk niets vertellen in je recensie waarvan je zelf niet honderd procent zeker bent. Daarbij is het internet ook wel handig, vaak als je iets opzoekt vindt je dit zeer makkelijk terug. Ik raad mijn boek enorm hard aan. Het is een enorm meeslepende en aangrijpende roman. Paul Jacobs kan iets! Hij neemt je helemaal mee in het verhaal en doet je de tijd uit het oog verliezen.