Intrigerende roman over schuld, recht en onrecht

Tanguy Viel debuteerde in 1998 met zijn eerste roman en schreef sindsdien zeven romans. Hij ontving voor zijn werk al diverse literaire prijzen. En met Artikel 353 heeft hij weer een juweeltje aan zijn oeuvre toegevoegd.

De ondertitel bij Artikel 353 is: of het geweten van de rechter. In het Franse strafrecht is een rechter door dit artikel in staat een verdachte niet te vervolgen voor misdaad. Het verweer van de beklaagde moet dan zo sterk zijn dat de rechter er innerlijk van overtuigd is dat de verdachte niet schuldig is. Daarover gaat deze roman.

Het verhaal speelt zich af in een Bretons vissersdorpje waar een moord wordt gepleegd op de vastgoedontwikkelaar Lazenec. Als verdachte wordt Martial Kermeur opgepakt. Als de rechter hem verhoort, bekent hij onmiddellijk. Dan begint hij te vertellen hoe dit alles tot stand is gekomen. Zeer uitgebreid licht hij toe hoe hij ertoe gekomen is, wat er allemaal meegespeeld heeft en wat eraan vooraf is gegaan. Zoals o.a. de scheiding, zijn puberzoon Erwan en zijn ontslag. En vooral die laatste gebeurtenis heeft geleid tot deze moord. Lazenec kwam met ‘valse’ beloftes om het dorp te redden. Hij wilde een resort laten bouwen aan zee, waardoor het dorpje terug op de kaart gezet zou worden en iedereen van de nieuwe situatie zou gaan profiteren. Het geld dat uitgekeerd werd bij het ontslag, werd geïnvesteerd in dit project, maar het resort werd nooit gebouwd.

Het boek start met een vaartocht op zee, waarbij Kermeur en Lazenec op visvangst gaan. Op een onbewaakt moment gooit Kermeur Lazenec overboord. Hij vaart terug naar de haven, meert aan en wacht thuis rustig af tot de politie hem komt arresteren. Daarna volgt het gesprek met de rechter, dat verder het hele boek beslaat. Minutieus legt Kermeur uit wat eraan vooraf gegaan is, hoe hij geleden heeft onder de valse beloftes van Lazenec en hij niet alleen, maar een groot gedeelte van het dorp. En ook hoe hij overstag is gegaan door de mooie woorden van Lazenec, zelfs de burgemeester was erin getrapt.

Tanguy Viel bouwt het verhaal tergend langzaam op, heel gedetailleerd worden alle gebeurtenissen achtereenvolgens verteld. Mocht dit bij iemand het idee oproepen dat het boek wel heel saai zal zijn om te lezen, die komt bedrogen uit. Het verhaal intrigeert vanaf het begin, het is nergens langdradig of té langzaam. Constant blijf je geboeid doorlezen om te achterhalen, hoe Kermeur tot zijn daad is gekomen.

De karakters worden goed uitgediept, de psychologie ijzersterk neergezet. We krijgen een inkijkje in het brein van de moordenaar, die nergens onze sympathie verliest. Het is zo begrijpelijk wat hem uiteindelijk tot deze daad heeft aangezet. Ondanks dat het verloop van het boek eigenlijk van tevoren al bekend is, is dit geen reden om minder leesplezier te ervaren. De auteur heeft een fijne beeldende schrijfstijl, je waant jezelf aan de Bretonse kust en je leeft mee met de hoofdpersoon. Kortom, Artikel 353 is een knap staaltje schrijfkunst met toegankelijk maar zeer beeldend proza. Hopelijk verschijnen er nog veel meer literaire pareltjes van zijn hand.

Op https://indeboekenkast.com/ zijn nog veel meer recensies te lezen.