Lezersrecensie
Warm kerstverhaal
Kira heeft een droom: de wereld rondreizen en fotoreportages maken. Maar die plannen moet ze loslaten, want als ze erachter komt dat haar vriend vreemd is gegaan, vlucht ze terug naar haar geboortedorp Willingsveen, waar haar moeder nog altijd woont. Het verhaal begint op 1 januari van het jaar 1997. Er woedt een zware sneeuwstorm en onderweg raakt ze van de weg, omdat ze een overstekende ree probeert te ontwijken. Gelukkig komt er hulp opdagen van een aantrekkelijke man, Arjan genaamd, die daar toevallig voorbijkwam. Ze krijgt een lift van hem, hij blijkt ook in het dorp te wonen.
Omdat haar auto aardig wat reparatie nodig heeft, is ze ertoe veroordeeld zolang bij haar moeder te bivakkeren. Bovendien heeft ze geen geld meer. Gelukkig krijgt ze een baantje aangeboden bij de plaatselijke bibliotheek. Ze besluit dat te accepteren om zo het benodigde geld voor de reparatie bij elkaar te krijgen. Natuurlijk komt ze ook de charmante Arjan weer tegen, maar haar ex laat zich ook niet onbetuigd. En natuurlijk is er dan weer sprake van de nodige misverstanden, die uiteindelijk weer opgelost worden, zoals dat in dit genre te verwachten is.
Het grappige van dit verhaal is dat het zich afspeelt in 1997. De gulden komt voorbij, er is sprake van een walkman en cassettebandjes. De mobiele telefoon speelt nog geen enkele rol, wat zeker voor meer spanning zorgt als je in het donker strandt langs de weg in een gigantische sneeuwstorm. De sneeuw blijft nog een hele tijd vallen. Ook daarvan krijg je nostalgische gevoelens, omdat die winterse sferen al een tijdje tot het verleden behoren.
De personages zijn duidelijk neergezet. Ook de gevoelens van Kira worden goed uitgediept. Hoewel het maar een kort verhaal is, krijg je een prima beeld van de thematiek van Ik volg je tot de laatste letter. Je wordt meteen in het verhaal gezogen, maar daarna kabbelt het wat voort tot je op het eind weer helemaal verdiept bent. De spanning is weer helemaal terug. Wat het extra leuk maakt, is de rol van bibliothecaresse Riet, ze is een dame die recht door zee is, wijze raad geeft en zelfs iemand op het juiste spoor kan zetten door precies het juiste boek te adviseren, waarmee iemand op dat moment verder geholpen kan worden.
Ik volg je tot de laatste letter, ook een treffende titel voor dit verhaal, roept een heerlijk winterse sfeer op, die je kunt ervaren in je eigen warme omgeving, zodat je altijd een witte Kerst zult hebben, is het niet buiten, dan toch zeker in dit verhaal, dat de winter op een aansprekende manier binnenhaalt.
Meer recensies lezen? Neem een kijkje op indeboekenkast.com.
Omdat haar auto aardig wat reparatie nodig heeft, is ze ertoe veroordeeld zolang bij haar moeder te bivakkeren. Bovendien heeft ze geen geld meer. Gelukkig krijgt ze een baantje aangeboden bij de plaatselijke bibliotheek. Ze besluit dat te accepteren om zo het benodigde geld voor de reparatie bij elkaar te krijgen. Natuurlijk komt ze ook de charmante Arjan weer tegen, maar haar ex laat zich ook niet onbetuigd. En natuurlijk is er dan weer sprake van de nodige misverstanden, die uiteindelijk weer opgelost worden, zoals dat in dit genre te verwachten is.
Het grappige van dit verhaal is dat het zich afspeelt in 1997. De gulden komt voorbij, er is sprake van een walkman en cassettebandjes. De mobiele telefoon speelt nog geen enkele rol, wat zeker voor meer spanning zorgt als je in het donker strandt langs de weg in een gigantische sneeuwstorm. De sneeuw blijft nog een hele tijd vallen. Ook daarvan krijg je nostalgische gevoelens, omdat die winterse sferen al een tijdje tot het verleden behoren.
De personages zijn duidelijk neergezet. Ook de gevoelens van Kira worden goed uitgediept. Hoewel het maar een kort verhaal is, krijg je een prima beeld van de thematiek van Ik volg je tot de laatste letter. Je wordt meteen in het verhaal gezogen, maar daarna kabbelt het wat voort tot je op het eind weer helemaal verdiept bent. De spanning is weer helemaal terug. Wat het extra leuk maakt, is de rol van bibliothecaresse Riet, ze is een dame die recht door zee is, wijze raad geeft en zelfs iemand op het juiste spoor kan zetten door precies het juiste boek te adviseren, waarmee iemand op dat moment verder geholpen kan worden.
Ik volg je tot de laatste letter, ook een treffende titel voor dit verhaal, roept een heerlijk winterse sfeer op, die je kunt ervaren in je eigen warme omgeving, zodat je altijd een witte Kerst zult hebben, is het niet buiten, dan toch zeker in dit verhaal, dat de winter op een aansprekende manier binnenhaalt.
Meer recensies lezen? Neem een kijkje op indeboekenkast.com.
1
Reageer op deze recensie