Poëtische roman over gemis in oorlogstijd

De twee geliefden Adam en Miriam zijn door de oorlog van elkaar gescheiden. Ze proberen contact met elkaar te houden via brieven die de ander nooit bereiken. Het oorlogsgeweld komt ook aan de orde en dat laat de gruwelen op een aangrijpende manier binnenkomen. Maar wat het meest intrigeert, is de onoverbrugbare afstand die Nele Baplu in deze korte maar indringende roman op de lezer afvuurt.

De auteur is in staat met weinig woorden een roman te schrijven die je niet loslaat. Je kunt dit verhaal in korte tijd uitlezen, maar eigenlijk doe je dan geen recht aan de impact ervan en mis je veel van hetgeen niet beschreven werd. Tussen de teksten geven de witregels en hier en daar lege bladzijden zoveel meer weer dan je alleen door de tekst binnenkrijgt.

Dit prozawerk is pure poëzie van de bovenste plank met emoties die je vasthouden. Je zou willen dat de afstand tussen deze twee hoofdpersonen teniet gedaan zou kunnen worden. Het gemis is hartverscheurend en raakt je diep. Alle lof voor Nele Baplu die in staat is met zo weinig tekst zoveel te beschrijven.

Ik zal je schrijven is een ode aan de liefde, verwoord zoals alleen deze auteur daartoe in staat is. Ze schildert met woorden. Iedere zin is een prachtige uitdrukking van het gemis dat de hoofdtoon voert, de onbereikbaarheid van de twee geliefden en de liefde die ondanks alles blijft bestaan. Het is een boek dat je meerdere keren moet lezen om tot de kern door te dringen.

Ik zal je schrijven is weer een voltreffer die de auteur aan haar oeuvre heeft toegevoegd. Lees dit verhaal en laat je betoveren door de eenvoud van haar woorden, maar tevens door de ongelofelijke rijkdom van de taal die ze gebruikt om zo’n diepe indruk achter te laten.

Meer recensies zijn te lezen op indeboekenkast.com.