Maud O’Connor deel 3

Het schrijversechtpaar Nicci French heeft weer een dijk van een psychologische thriller neergezet. Het is het derde deel in de serie rond politie-inspecteur Maud O’Connor. Het is niet per se nodig de eerste twee delen gelezen te hebben om dit deel goed te kunnen volgen. Op privégebied gebeurt er erg weinig.

Tyler Green komt nooit meer vrij bestaat uit wee delen. In het eerste deel worden de hoofdpersonen aan je voorgesteld. Hoewel er sprake is van een aardig aantal personages, is het geen probleem om de diverse mensen uit elkaar te houden. Tyler Green is na een gevangenisstraf die eigenlijk levenslang zou moeten zijn, na 29 jaar voorwaardelijk vrijgelaten. Hij benadert zijn vriendengroep van vroeger om een reünie te organiseren. Bij hun laatste bijeenkomst werd Leo vermoord en Tyler Green werd ervoor opgepakt en veroordeeld.

Op de reünie die gehouden wordt in Beatrice’ huis, is de voltallige vriendengroep aanwezig. De meesten hebben elkaar ook al die tijd niet gezien en de vraag is waarom ze nu weer bij elkaar zijn. Tyler Green geeft aan onschuldig te zijn aan de moord, wat inhoudt dat een van de anderen Leo destijds vermoord moet hebben en dat die persoon al 29 jaar onterecht vrijuit gaat. De avond verloop dramatisch, beschuldigingen gaan over en weer, de drank vloeit rijkelijk en ook zijn er drugs in het spel. Aan het eind van de avond als iedereen van plan is naar huis te gaan, wordt er weer een moord gepleegd. De modus operandi is identiek aan de vorige. Tyler Green wordt meteen verdacht en opnieuw gevangengezet.

Dan begint het tweede deel, waarin Maud O’Connnor haar opwachting maakt en vastbesloten is uit te zoeken wie de schuldige is. Ze gelooft niet op voorhand dat Tyler Green deze moord gepleegd heeft en ze is er nog lang niet zeker van dat hij terecht gevangen was en is gezet. Er volgt een diepgaand onderzoek met verhoren van alle aanwezigen. Beetje bij beetje wordt er informatie boven tafel gekregen die telkens opnieuw een ander licht op de zaak werpt. Tot op het laatst blijft onduidelijk wie de ware schuldige is.

De auteurs weten de spanning goed op te bouwen en nergens wordt het saai of langdradig, hoewel er weinig tot geen sprake is van veel actie. Het sterke punt van deze thriller is het psychologische spelletje dat gespeeld wordt, in eerste instantie al door Tyler Green, daarna neem Maud O’Connor het stokje over. Ook al wordt ze tegengewerkt door mannelijke collega’s en geïndoctrineerd door meerderen, ze houdt eigenzinnig haar eigen gevoel aan, wat haar uiteindelijk het gewenste resultaat oplevert.

De schrijfstijl van Nicci French is beeldend. In haar beschrijvingen geeft ze precies genoeg details weer om een duidelijk beeld van de situatie te schetsen zonder te veel eromheen te draaien. De personages worden goed uitgediept en we krijgen een duidelijk beeld van hun karakters. Je wordt tijdens het lezen uitgenodigd mee te denken om de schuldige aan te wijzen. Diverse personages worden verdacht, maar nergens is een overtuigend bewijs te vinden, tot Maud O’Connor het ontbrekende puzzelstukje vindt, een totale verrassing voor de lezer.

Tyler Green komt nooit meer vrij bestaat uit korte hoofdstukken. De meeste hoofdstukken eindigen met een vraag of een cliffhanger, waardoor je door blijft lezen en je het boek in korte tijd uit hebt. Gelukkig blijft er op het eind een open eindje, wat meteen duidelijk maakt dat een volgend deel al in de lucht hangt. Het zal nog even duren, maar dan zal er hopelijk een vierde deel rond deze koppige en eigenzinnige, maar o zo menselijke, politie-inspecteur verschijnen.

Meer recensies zijn te lezen op indeboekenkast.com.