Lezersrecensie
Joy-serie deel 4
Dit vierde deel dat zich afspeelt in het ijskoude bergdorpje Joy, is tevens het laatste deel van deze serie. Hierin is Finn Wood de hoofdpersoon. In de eerdere delen hadden we al uitgebreid kennisgemaakt met Felix, Jasmijn en Jutta. Nu, ongeveer drie jaar later, passeren ook die personages weer de revue en worden we opnieuw deelgenoot gemaakt van hun belevenissen. En dat is ontmoeten van oude vrienden, hoewel nu het verhaal draait om plaatsvervangend dorpshoofd en kunstenares Finn.
Al jarenlang kent Finn rendierboer en dorpshoofd van het buurdorpje Happily, Haken Abbott. Ze waren ooit penvrienden, daarna buren en werden beste vrienden. Daar kwam abrupt een einde aan toen Haken een relatie kreeg met Sharma, de charmante apothekersassistente. Finns hart is gebroken, want stiekem hoopte zij in Haken haar geliefde te vinden. Als de knappe hoefsmid Leo zich in het dorp vestigt, ziet ze opnieuw een relatie in het verschiet liggen. Maar Haken laat zich niet onbetuigd. Wie zal het passende dekseltje worden op het ‘jampotje’?
Eline Hazelaar dompelt ons opnieuw onder in de ijzige koude van Joy, waar relaties hartverwarmend zijn. Door haar filmische schrijfstijl leef je mee met het wel en wee van het dorpje Joy, dat de naam eer aandoet. Ze weet emoties als liefdesverdriet, onzekerheid en paniek duidelijk weer te geven, al slaat ze af en toe hierin ook enigszins door, waardoor het verhaal over de top voelt. Er komen voldoende gevaarlijke situaties voor die de spanning verhogen in dit liefdesverhaal.
Vreugde boven Blueberry Treehouse is duidelijk het laatste deel van deze serie. Om volledig op te kunnen gaan in dit verhaal, is het aan te raden om met het eerste deel te beginnen. Dan voelt de dorpsgemeenschap als vertrouwd en zie je ook de ontwikkelingen die er in de drie jaren die de serie beschrijft, zich ontvouwen. De personages in het ijskoude maar toch hartverwarmende dorpje met nog geen 500 inwoners, worden goed neergezet. Ook de omgeving is duidelijk verwoord in een vlotte toegankelijke stijl met hier en daar wat al te gezochte metaforen.
Vreugde boven Blueberry Treehouse is een waardige afsluiter van deze serie waarin het derde deel over Jutta er voor mij uitsprong. Maar de belevenissen die de inwoners van het dorpje meemaken, voelen als een inkijkje in een hechte gemeenschap, waarin je warm onthaald wordt door de gastvrije en hulpvaardige sfeer die er heerst. De serie als geheel is een echte aanrader.
Meer recensies zijn te lezen op indeboekenkast.com.
Al jarenlang kent Finn rendierboer en dorpshoofd van het buurdorpje Happily, Haken Abbott. Ze waren ooit penvrienden, daarna buren en werden beste vrienden. Daar kwam abrupt een einde aan toen Haken een relatie kreeg met Sharma, de charmante apothekersassistente. Finns hart is gebroken, want stiekem hoopte zij in Haken haar geliefde te vinden. Als de knappe hoefsmid Leo zich in het dorp vestigt, ziet ze opnieuw een relatie in het verschiet liggen. Maar Haken laat zich niet onbetuigd. Wie zal het passende dekseltje worden op het ‘jampotje’?
Eline Hazelaar dompelt ons opnieuw onder in de ijzige koude van Joy, waar relaties hartverwarmend zijn. Door haar filmische schrijfstijl leef je mee met het wel en wee van het dorpje Joy, dat de naam eer aandoet. Ze weet emoties als liefdesverdriet, onzekerheid en paniek duidelijk weer te geven, al slaat ze af en toe hierin ook enigszins door, waardoor het verhaal over de top voelt. Er komen voldoende gevaarlijke situaties voor die de spanning verhogen in dit liefdesverhaal.
Vreugde boven Blueberry Treehouse is duidelijk het laatste deel van deze serie. Om volledig op te kunnen gaan in dit verhaal, is het aan te raden om met het eerste deel te beginnen. Dan voelt de dorpsgemeenschap als vertrouwd en zie je ook de ontwikkelingen die er in de drie jaren die de serie beschrijft, zich ontvouwen. De personages in het ijskoude maar toch hartverwarmende dorpje met nog geen 500 inwoners, worden goed neergezet. Ook de omgeving is duidelijk verwoord in een vlotte toegankelijke stijl met hier en daar wat al te gezochte metaforen.
Vreugde boven Blueberry Treehouse is een waardige afsluiter van deze serie waarin het derde deel over Jutta er voor mij uitsprong. Maar de belevenissen die de inwoners van het dorpje meemaken, voelen als een inkijkje in een hechte gemeenschap, waarin je warm onthaald wordt door de gastvrije en hulpvaardige sfeer die er heerst. De serie als geheel is een echte aanrader.
Meer recensies zijn te lezen op indeboekenkast.com.
1
Reageer op deze recensie