Verboden brieven, Gerda van Wageningen.

Het verhaal speelt in de strenge winter van 1912, grotendeels op het eiland Schouwen-Duiveland. Coby, een van de 3 dochters van weduwnaar Dingemanse, vindt op een dag een verkleumde en zieke zwerver in het varkenshok. Uit medelijden, en omdat iets in zijn ogen haar beroert, mag hij binnenkomen om wat te eten en zich op te warmen. Toch wordt de veldwachter gewaarschuwd, die hem komt ophalen. Hij weet evenwel te ontsnappen en gaat, na enkele omzwervingen, bij een boer werken. Af en toe heeft hij ook nog een heimelijke ontmoeting met Coby, die belooft hem te zullen schrijven als hij weer in de gevangenis terecht zal komen. De zwerver moet van de streng gereformeerde boer, die het echter niet zo nauw neemt met de wet, met hem mee gaan om te smokkelen. Als ze betrapt worden, krijgt de zwerver de schuld. De boer gaat vrijuit en Klaas moet naar de strafkolonie Veenhuizen.  Na enige tijd ontstaat er een briefwisseling tussen de zwerver en Coby. Zij koestert diepere gevoelens voor deze man. Klaas beschrijft zijn verblijf in Veenhuizen en wekt daarmee steeds meer medelijden op bij het meisje. Haar vader en zussen zijn op de hoogte van dit schriftelijke contact, moedigen het niet aan, maar staan het toe omdat het vanuit hun geloof gezien een daad van christelijke naastenliefde is. Na verloop van tijd, als haar oudste zus getrouwd is, raakt Coby bevriend met een aardige jongeman, Rinus. Ze is niet echt verliefd op hem, maar besluit toch, ondanks haar gevoelens voor de zwerver in Veenhuizen, en ook om niet als oude vrijster over te blijven, om met hem te trouwen. Hij heeft beloofd om een keer met haar in Veenhuizen op bezoek te gaan. Dat doen ze inderdaad  en tijdens dit bezoek komt Coby tot de ontdekking, dat haar gevoelens voor de zwerver toch niet op echte liefde gebaseerd zijn. Ze krijgt een steeds grotere affectie voor haar man en ze zijn samen heel gelukkig.

 

De schrijfster van dit boek is Gerda van Wageningen, geboren in 1946.

Haar voorliefde voor geschiedenis en psychologie komt ook in deze roman duidelijk tot uiting in de manier waarop ze de kolonie Veenhuizen beschrijft, en de eng bekrompen leefgemeenschap op een Zeeuws eiland.

Het boek is verschenen in januari 2014 en telt 216 pagina´s.

 

Ik vond het een aardig boek om te lezen. Je krijgt een goed beeld van de leefomstandigheden van de streng gereformeerde bewoners van een dorpje in de buurt van Zierikzee. Tevens krijg je een duidelijk idee van de strafkolonie Veenhuizen.