Wat walsch is, valsch is

In De leeuw van Vlaanderen beschrijft Hendrik Conscience de Guldensporenslag die hij als achtergrond gebruikt om de liefdesavonturen te schetsen van Machteld, de dochter van Robrecht III van Béthune met ridder Adolf van Nieuwlandt.                                                                                                                                       Conscience werd vaak verweten dat hij in zijn boek een loopje nam met de geschiedenis. Zo verschijnt Robrecht III van Béthune in het boek als redder van het Vlaamse leger op het slagveld terwijl hij in werkelijkheid in Franse gevangenschap verbleef. Conscience had nochtans een twintigtal historische bronnen geraadpleegd, de plaats van de slag zelf verkend en deskundigen in middeleeuwse geschiedenis om advies gevraagd. Hij liet zich echter misleiden door foutieve informatie die hij in middeleeuwse kronieken aantrof.

De schrijver heeft geen objectief beeld van de strijd tussen de Vlamingen en de Fransen gegeven, maar heeft duidelijk de nadruk gelegd op het gevoel dat hij erbij had en het is zijn doel geweest om een boodschap mee te geven aan de mensen die het boek lezen. Het is dus niet objectief. Door deze duidelijke visie op de maatschappij, waarin het vaderland voorop staat, die wordt gegeven, is het een ideeënroman. De idee in dit verhaal is dat de schrijver de lezer wil laten beseffen dat Vlaanderen ooit een machtig, onafhankelijk land was. Hoe het was, hoe het is en wat het zal  worden.

De Leeuw van Vlaanderen is een typische roman uit de Romantiek: Nationalisme, revolte, vlucht in en liefde voor het verleden en de kleurrijke beschrijving van gevoelens. Daarnaast zijn verraad, haat, geluk, pijn en onzekerheid thema’s.

Hoewel het taalgebruik vaak erg gezwollen en anachronistisch is, is het een boeiende en interessante roman. De Leeuw van Vlaanderen is nog steeds het lezen waard.