Lezersrecensie
Warenar
Warenar
Ik geef Warenar 3 van de 5 sterren en ik vind het een goed boek om te lezen voor je leeslijst op school. Warenar is een blijspel dat is geschreven in 1617 door P.C. Hooft en Samuel Coster.
Het gaat over een enorme vrek met een pot goud, die hij wil beschermen. Omdat hij zo’n vrek is en heel onaardig is, heet hij Warenar. Rijckert, de buurman wil trouwen met de dochter van Warenar, waardoor Warenar meteen achterdochtig wordt. Hij denkt dat Rijckert alleen maar wilt trouwen met zijn dochter om de pot met goud te krijgen. Wat Warenar niet weet, is dat de neef van Rijckert, Ritsert, Warenar’s dochter heeft bezwangerd. Warenar wordt zo nerveus dat hij probeert de pot te verbergen, maar de knecht van Leckert vindt de pot en wil het voor zichzelf houden. Ritsert komt de knecht tegen en laat hem de pot terugbrengen naar Warenar. Warenar is zo klaar met de onrust die de pot hem brengt dat hij de pot aan zijn dochter schenkt, die uiteindelijk trouwt met Ritsert.
Warenar is heel geschikt om te lezen voor je leeslijst omdat het best wel kort is. Je moet uiteindelijk 12 boeken lezen, en dan is het begrijpelijk dat je niet altijd een dik boek van 300 pagina’s kan lezen. Warenar heeft ongeveer 90 pagina’s, waardoor je als je 2 uurtjes de tijd neemt, je al heel ver kunt komen of hem zelfs al uit kunt lezen! Het boek is een fijne aanvulling op je leeslijst.
Ook zitten er interessante personages in Warenar. Je kan de kenmerken van de personages al makkelijk raden aan hun naam, bijvoorbeeld Warenar omdat hij nogal onaardig is en obsessief met geld en Rijckert kan je raden want hij is heel erg rijk! Doordat je de namen goed kan herkennen, is het makkelijker om het plot te begrijpen. Er gebeurt heel veel dus soms raak je even in de war, vooral in het begin, maar de namen helpen je steeds meer om te herkennen wie wat al eerder heeft gezegd of gedaan.
De reden waarom ik dit boek 3 sterren geef en niet 5 is omdat het boek een enorm gebrek aan rechtvaardigheid bevat. Soms zegt of doet iemand iets en dan denk je echt van: heb ik dit nou wel goed gelezen? Warenar slaat en schopt bijvoorbeeld mensen heel veel en die zeggen er dan wel even wat van, maar er zijn geen echte consequenties voor warenar. Ook is de dochter van Warenar zwanger geworden door een verkrachting en de moeder van de verkrachter werd wel even boos, maar nadat de verkrachter met haar wou trouwen vond ze het niet erger. Ook werd Warenar heel even boos maar dat ging ook weer snel voorbij. Dit zijn allemaal kleine dingen waardoor ik het boek niet fantastisch vind. Ik hou ervan als er echt wordt gereageerd op de dingen die een personage doet en dat als dat personage iets slechts heeft gedaan, dat er daadwerkelijk consequenties aan verbonden zijn. Het kan natuurlijk ook komen doordat dit in 1600 is geschreven en dingen toen heel erg werden overdreven.
Kortom, ik geef dit boek 3 van de 5 sterren, want het is lekker kort en daardoor een goede aanvulling voor je leeslijst. De personages zijn goed herkenbaar en duidelijk en daardoor wordt het verhaal ook duidelijker. En het enige wat ik echt jammer vind aan dit boek is dat het niet zoveel rechtvaardigheid bevat. Dit betekent dat de personages eigenlijk alles konden doen zonder dat ze er echt straf voor zouden krijgen. Ik raad dit boek wel aan om te lezen voor je leeslijst, maar ik zou het niet aanraden om voor mijn plezier te lezen.
Ik geef Warenar 3 van de 5 sterren en ik vind het een goed boek om te lezen voor je leeslijst op school. Warenar is een blijspel dat is geschreven in 1617 door P.C. Hooft en Samuel Coster.
Het gaat over een enorme vrek met een pot goud, die hij wil beschermen. Omdat hij zo’n vrek is en heel onaardig is, heet hij Warenar. Rijckert, de buurman wil trouwen met de dochter van Warenar, waardoor Warenar meteen achterdochtig wordt. Hij denkt dat Rijckert alleen maar wilt trouwen met zijn dochter om de pot met goud te krijgen. Wat Warenar niet weet, is dat de neef van Rijckert, Ritsert, Warenar’s dochter heeft bezwangerd. Warenar wordt zo nerveus dat hij probeert de pot te verbergen, maar de knecht van Leckert vindt de pot en wil het voor zichzelf houden. Ritsert komt de knecht tegen en laat hem de pot terugbrengen naar Warenar. Warenar is zo klaar met de onrust die de pot hem brengt dat hij de pot aan zijn dochter schenkt, die uiteindelijk trouwt met Ritsert.
Warenar is heel geschikt om te lezen voor je leeslijst omdat het best wel kort is. Je moet uiteindelijk 12 boeken lezen, en dan is het begrijpelijk dat je niet altijd een dik boek van 300 pagina’s kan lezen. Warenar heeft ongeveer 90 pagina’s, waardoor je als je 2 uurtjes de tijd neemt, je al heel ver kunt komen of hem zelfs al uit kunt lezen! Het boek is een fijne aanvulling op je leeslijst.
Ook zitten er interessante personages in Warenar. Je kan de kenmerken van de personages al makkelijk raden aan hun naam, bijvoorbeeld Warenar omdat hij nogal onaardig is en obsessief met geld en Rijckert kan je raden want hij is heel erg rijk! Doordat je de namen goed kan herkennen, is het makkelijker om het plot te begrijpen. Er gebeurt heel veel dus soms raak je even in de war, vooral in het begin, maar de namen helpen je steeds meer om te herkennen wie wat al eerder heeft gezegd of gedaan.
De reden waarom ik dit boek 3 sterren geef en niet 5 is omdat het boek een enorm gebrek aan rechtvaardigheid bevat. Soms zegt of doet iemand iets en dan denk je echt van: heb ik dit nou wel goed gelezen? Warenar slaat en schopt bijvoorbeeld mensen heel veel en die zeggen er dan wel even wat van, maar er zijn geen echte consequenties voor warenar. Ook is de dochter van Warenar zwanger geworden door een verkrachting en de moeder van de verkrachter werd wel even boos, maar nadat de verkrachter met haar wou trouwen vond ze het niet erger. Ook werd Warenar heel even boos maar dat ging ook weer snel voorbij. Dit zijn allemaal kleine dingen waardoor ik het boek niet fantastisch vind. Ik hou ervan als er echt wordt gereageerd op de dingen die een personage doet en dat als dat personage iets slechts heeft gedaan, dat er daadwerkelijk consequenties aan verbonden zijn. Het kan natuurlijk ook komen doordat dit in 1600 is geschreven en dingen toen heel erg werden overdreven.
Kortom, ik geef dit boek 3 van de 5 sterren, want het is lekker kort en daardoor een goede aanvulling voor je leeslijst. De personages zijn goed herkenbaar en duidelijk en daardoor wordt het verhaal ook duidelijker. En het enige wat ik echt jammer vind aan dit boek is dat het niet zoveel rechtvaardigheid bevat. Dit betekent dat de personages eigenlijk alles konden doen zonder dat ze er echt straf voor zouden krijgen. Ik raad dit boek wel aan om te lezen voor je leeslijst, maar ik zou het niet aanraden om voor mijn plezier te lezen.
1
Reageer op deze recensie