geopende ogen

Niet geschikt voor publicatie
Ik geef dit boek 5 sterren en ik raad het iedereen aan om te lezen voor school of voor zijn of haar eigen plezier.
“Niet geschikt voor publicatie” geschreven door Gabrielle La Rose is een aangrijpende roman die zich afspeelt in de Amsterdamse criminele wereld. Het verhaal volgt het leven van Tyrelle, ook bekend als Tye, die opgroeit in een moeilijke thuissituatie met weinig liefde van zijn ouders en een traumatische jeugd. Zijn leven neemt een drastische wending wanneer zijn oom Michiel bij het gezin komt wonen, wat leidt tot mishandeling, seksueel misbruik en verwaarlozing. Het boek is verdeeld in twee tijdlijnen: ‘Toen’ en ‘Nu’. In ‘Toen’ zien we Tyrelle’s jeugd en de gebeurtenissen die hem vormen als volwassene. In ‘Nu’ is Tyrelle een jongvolwassene die een verblijf in een jeugdgevangenis en een jeugd-tbs-kliniek achter de rug heeft. Hij woont bij Don, een crimineel die hij als zijn pleegvader beschouwt, en samen met Rico en Kleine vormen ze een succesvolle drugsbende. De roman is niet alleen een verhaal over criminaliteit, maar ook een kritische blik op de jeugdzorg en de manier waarop de samenleving omgaat met jongeren die op het verkeerde pad terechtkomen. Het boek benadrukt het belang van het serieus nemen van jongeren en het stellen van de juiste vragen om hen te helpen hun leven te veranderen. Gabrielle La Rose, zelf opgegroeid in een buurt met criminaliteit en geweld, gebruikt haar ervaringen om een realistisch en meeslepend verhaal te vertellen dat de lezer uitdaagt om verder te kijken dan vooroordelen en te begrijpen hoe gemakkelijk iemand in de criminaliteit kan belanden.

Ik hou ervan dat dit boek is opgedeeld in twee tijdslijnen. De twee tijdslijnen zorgen voor veel cliffhangers en dat zet je aan om verder te lezen. Zo is er een climax in de ‘Toen’ tijdlijn waardoor je het verhaal beter begint te begrijpen en op het einde een nog spannendere plottwist in de ‘Nu’ tijdlijn, waardoor ik het eigenlijk gewoon jammer vond dat ik het boek al uit had. Ook begrijp je door de tijdslijnen Tyrelle’s karakter steeds meer en hoe zijn karakter is gevormd.

De lengte van dit boek spreekt mij ook erg aan, ik hou van lange boeken. Dit boek heeft 464 pagina’s, wat langer is dan de gemiddelde roman. Toch merkte ik hier niks van tijdens het lezen. In het begin moest ik nog even wennen aan de wisseling van tijdlijnen maar toen ik er eenmaal in zat, las ik het boek zo door. Doordat dit boek zo lang is, gaat de schrijfster echt diep in op gebeurtenissen en herinneringen. Dit is heel fijn, want daardoor kan je je goed inleven in de hoofdpersoon en snap je waarom hij de dingen doet die hij doet.

Als laatste vind ik dit een goed boek omdat het een kritische blik werpt op de jeugdzorg en hoe de samenleving omgaat met criminele jongeren. Ik heb hiervoor nog nooit een boek gelezen dat te maken heeft met de jeugdzorg en hoe dat systeem kwetsbare jongeren te vaak in de steek laat. Dit boek laat je meeleven met het hoofdpersonage en hoe het perspectief van zo’n kwetsbare jongere eruitziet. Omdat het is geschreven door iemand die zelf te maken heeft gehad met criminaliteit weet je dat dit boek realiteit is voor sommige jongeren en dat heeft mijn ogen wel geopend. Ik denk nu beter na over wat iemand heeft meegemaakt en hoe dat iemand nu doet, daar beïnvloed door wordt.

Kortom, ik raad ‘niet geschikt voor publicatie’ aan iedereen aan. Het boek bevat mooie climaxen en spannende plottwists, het boek is lekker lang, waardoor er diep in de karakters en verhaallijnen wordt ingegaan en het laat je de keuzes en perspectieven van anderen beter begrijpen. Ik geef dit boek 5 sterren en ik zou het zeker nog een keer lezen.