misstanden komen aan het licht

Het boek volgt afwisselend het leven van Josyn en Arlette in het heden (1952) en in het verleden (1944). We leren beiden kennen in de oorlogsjaren waar Arlette zwanger raakt van een jonge Duitse soldaat en door haar tante gedwongen wordt om te bevallen in een tehuis waar kinderen aan rijke Duitsers worden verkocht. Arlette weet te ontsnappen door de bescherming van het verzet. Als het verzet haar inzet hiervoor terug wil wordt ze gedwongen Josyn in huis te nemen. Samen creeren ze een spel waarbij ze Duitse gesprekken kunnen afluisteren en door die inzet raken ze bekend als de Gouden Duiven. Bij hun gevangenneming en daarop volgende verblijf in Ravensbruck kunnen ze hun identiteit als Gouden Duiven geheim houden. Er volgen echter veel ontberingen waarbij Arlette haar zoontje kwijtraakt en Josyn haar moeder. Josyn komt later terecht bij het Amerikaanse leger en zet zich in om Nazi’s op te sporen voor een Amerikaans programma. Arlette leeft in Parijs waar ze met andere Ravensbruck-slachtoffers in een cafe werkt, terwijl ze blijft proberen om haar eerste liefde en hun zoontje terug te vinden. Zowel Josyn als Arlette hebben een ontmoeting die grote invloed heeft op het verloop van het verhaal. Arlette reist mee naar Zuid-Amerika op zoek naar haar zoontje, terwijl Josyn een kamp-arts probeert op te sporen. De opbouw is geweldig goed gedaan, waarbij het verleden steeds indringender bij je binnenkomt. Het verhaal in Zuid-Amerika vind ik in eerste instantie wat teveel toevalligheden bij elkaar. Echter, na het lezen van de epiloog, ben ik onder de indruk van de waargebeurde verhalen en elementen die in dit boek verweven zijn. Geweldig hoe deze schrijfster in deze volle roman zoveel persoonlijke ontwikkeling, leed en geschiedenis aan het licht weet te brengen, waarmee het een hoopvol mooi verhaal is geworden.