origineel en geniaal plot

Een geniaal plot, zodanig dat je met vragen over de maanlanding in 1969 achterblijft. Zeer origineel.

De Jakobsladder is mijn kennismaking met The Vandiesel Company, een spionagegroep in België, samengesteld met interessante personages. Allen spionnen met eigen talenten en persoonskenmerken, waarmee niet alleen een spionagethriller tot stand komt maar ook ruimte is voor drama. Mogelijk omdat het mijn kennismaking is of omdat in dit boek wel heel veel verhaallijnen en personages de revu passeren, doet het wel wat oppervlakkig en soms weinig onderbouwd aan. Het zijn wel allen aansprekende personages, wat maakt dat ik bleef doorlezen en meeleefde. Qua schrijfstijl is het Belgische taalgebruik storend. Er staan dialogen waarbij ik alleen de vertalingen in de voetnoten lees en dat komt de leesbaarheid niet ten goede. De korte zinnen, illustraties en andere lettertypes bij brieven en notitieboekjes maken het lezen prettig en afwisselend.

Het boek kent een goede opbouw met veel verhaallijnen. Dit lijken lang los van elkaar staande gebeurtenissen en maakt het qua concentratie wat lastig. Het boek speelt zich af in het heden en wordt in het begin afgewisseld met scenes uit 1967 en 1969. Daarnaast zijn er veel locaties en personages, die in het begin wat extra concentratie vragen. Wat is er gebeurd met de man uit 1967/69, die notitieboekjes in zijn hotel achterliet? Wat doet de ladder bij het Museum voor Kunst en Geschiedenis? Waarom zit The Vandiesel Company opgescheept met een nieuwe Franse collega en is deze te vertrouwen? Kan The Vandiesel Company nog voldoende als geheel opereren of brengt de breuk tussen Walker en Annette een gevaarlijke splitsing teweeg? Uiteindelijk komen die lijnen zeer origineel bij elkaar. Ik vind de cover prachtig. Vooraf herken ik niet de ladder op de voorgevel waar engelen tot aan de maan heen en weer kunnen. Mooie symboliek.