Humorvolle feelgood met oog voor mantelzorg

In Met een korreltje zand van Danielle van Helden zwaait hoofdpersoon Jasmijn tijdelijk de scepter over de in de duinen gelegen B&B van haar moeder en neemt ze de zorg voor haar verstandelijk beperkte tweelingbroer op zich. De eerste zinnen van het verhaal maken al direct duidelijk dat Jasmijn het runnen van de B&B niet helemaal onder controle heeft: iets met een aanrecht dat eruitziet als een vuilnisbelt terwijl het ontbijt voor de gasten al piekfijn klaar zou moeten zijn. In een paar zinnen schetst Van Helden de situatie, de achtergrond waarom Jasmijn er alleen voor staat en maak je kennis met de verstandelijk beperkte Pieter. Een reus van een man met het verstandelijk vermogen van een kind van vier en het daarbij behorende gedrag. Jasmijn is dol op hem maar omdat hij 'onderdeel van het pakket' is, is hij ook de reden dat haar relaties geen lang leven beschoren zijn en ze besluit voorlopig geen relatie meer aan te gaan. Dat voorstel wankelt direct als de aantrekkelijke Lucas incheckt bij de B&B.

Je snapt het natuurlijk al: het happy end gloort voorzichtig aan de horizon, want hé, het is natuurlijk wel feelgood. En over de horizon gesproken: de reden dat de B&B zo vol zit komt omdat er iets opzienbarends aan de kust is gebeurd. Iets wat Pieter in hoge mate interesseert en waarvoor hij er alleen op uittrekt wat Jasmijn in alle staten brengt. Het is heerlijk en tegelijkertijd ook ontroerend om te lezen hoe Pieter dingen die gezegd worden in zijn hoofd opslaat en daar zijn eigen interpretatie aangeeft.

"Een halve bevestiging is voor hem meteen een hele waarheid."

Zijn doen en laten zorgen tevens voor nogal wat misverstanden tussen Jasmijn en Lucas, waardoor hun happy end nog wel wat voeten in aarde heeft.

De mantelzorg is een belangrijke rode draad in het verhaal. Mooi hoe Van Helden beschrijft dat mantelzorg, al wordt het met nog zoveel liefde gedaan, behoorlijk pittig kan zijn. Dit geeft net dat stukje diepgang aan het verhaal dat het nodig heeft. Dat het liefdesverhaal op zich daaraan ondergeschikt wordt gemaakt en opeens wel heel snel gaat, is misschien een beetje jammer. Maar in een kort verhaal moeten er nu eenmaal keuzes worden gemaakt en ik ben blij dat Van Helden voorrang heeft gegeven aan het verhaal over de mantelzorg die een wissel trekt op de relaties van Jasmijn. Een onderwerp dat in feelgoods minder voor de hand ligt.

Van Helden schreef de eerste opzet van dit verhaal voor de Zin in Feelgood-schrijfwedstrijd van LS die ze volgens eigen zeggen ‘terecht’ niet won. Omdat het verhaal van Jasmijn en Pieter haar niet losliet werkte ze het als kort verhaal verder uit. En met succes. Het resultaat is een fijne, humorvolle feelgood met oog voor de problematiek van mantelzorg in een gemakkelijke, tot de verbeelding sprekende schrijfstijl.