Vol vaart het verhaal ingetrokken

De naam Liesbeth van Kempen kende ik niet voor ik dit boek in een pakje van vier thrillers ontving. Waarom ik dit boek tot het laatst heb bewaard weet ik niet, misschien omdat ik met eten altijd het lekkerste tot het laatste op mijn bord houd. Eerlijk is eerlijk, het was het wachten waard.

Op de achterflap lees ik dat de auteur onder andere comminicatietrainer en tekstschrijver is. Met Gevaarlijk spel debuteerde zij als thrillerauteur en ik mag hopen dat er snel een vervolg komt, want dit boek smaakt naar meer. Of dat per se via dezelfde hoofdpersonen moet? Nee, niet direct, maar ik kan mij voorstellen dat met de politieagent Rob, officier van justitie Louise (dit zijn broer en zus) en de dierenarts Suzan (de twee vrouwen zijn geliefden) als hoofdpersonen er een basis bestaat voor op zijn minst een miniserie. Ook omdat de auteur de drie hoofdpersonen steeds afzonderlijk van de anderen naar voren haalt.

Even over de helft had ik het idee, bij de vondst van een drugslab, dat het verhaal kon worden afgesloten. Van Kempen dacht daar anders over en schakelde nog even bij en vond een extra verdieping. Niet in de drugs, wat van mij best wat meer uitgemolken had mogen worden, maar in relaties en wat dat met mensen doet. Zo trekt ze de lezer/mij een wereld in van bedreigingen en beschermen. Bescherming die soms verkeerd uitvalt. En juist daardoor is het ook een boek geworden dat heel natuurlijk overkomt.