Lezersrecensie
Raciale en familiaire spanningen in Texas
Bluebird, bluebird is een verrassende thriller. Het boek heeft de Edgar Award van 2018 gewonnen en is geschreven door Attica Locke. De setting bevindt zich in Oost-Texas, een gebied waar de raciale verschillen en spanningen diep geworteld zijn. Texas Ranger Darren Mathews, een zwarte politieman is aan de ene kant als een vis in het water in dat deel van Texas maar vanwege zijn kleur en positie, toch ook een vreemde eend in de bijt. De witten kunnen zijn positie als rechercheur maar moeilijk waarderen en accepteren én de zwarten hebben sowieso een houding van op hun hoede zijn.
Er zijn twee moorden gepleegd, en hoe vreemd eerst spoelt er een zwarte man aan en pas dan een witte vrouw. Meestal, is het andersom. Eerst een witte vrouw en dan als gevolg van een haatmisdrijf volgt meestal de zwarte. Ranger Darren komt in aanraking met de nabestaanden van de beide slachtoffers en raakt steeds meer verwikkeld in de ingewikkelde vertakkingen die er toch bestaan tussen de twee rassen.
Intussen worstelt Darren met een dreigende schorsing, omdat hij een oude zwarte man te hulp is geschoten die bedreigd werd door een lid van ABT (Aryan Brotherhood of Texas), een rascistische organisatie die zijn aanhangers werft onder gevangenen. Een organisatie waarvan je lid kan worden, als je eerst een zwarte hebt gedood.
‘De neger spuugde bloed op de grond. Hij bracht zijn hand in een verdedigend gebaar omhoog. ‘Ik gaf haar alleen maar een lift naar huis, man,’ zei hij met krakende stem. ‘Meer niet.’
Het boek geeft een schets van de de actuele spanningen tussen zwart en wit die er nog steeds zijn in de Verenigde Staten. Het plot is sterk en de schrijfstijl van Locke leest vlot. Het verhaal is redelijk rechttoe en rechtaan, maar de setting en broeierige omgeving zijn boeiend en origineel weergegeven.
Min verwachting is dat er een volgend deel zal komen van deze sympathieke Ranger. Al staat zijn positie aan het einde van het verhaal plotseling wederom onder druk. Van je familie moet je het hebben.
Ik waardeer het boek met 5 sterren.
Er zijn twee moorden gepleegd, en hoe vreemd eerst spoelt er een zwarte man aan en pas dan een witte vrouw. Meestal, is het andersom. Eerst een witte vrouw en dan als gevolg van een haatmisdrijf volgt meestal de zwarte. Ranger Darren komt in aanraking met de nabestaanden van de beide slachtoffers en raakt steeds meer verwikkeld in de ingewikkelde vertakkingen die er toch bestaan tussen de twee rassen.
Intussen worstelt Darren met een dreigende schorsing, omdat hij een oude zwarte man te hulp is geschoten die bedreigd werd door een lid van ABT (Aryan Brotherhood of Texas), een rascistische organisatie die zijn aanhangers werft onder gevangenen. Een organisatie waarvan je lid kan worden, als je eerst een zwarte hebt gedood.
‘De neger spuugde bloed op de grond. Hij bracht zijn hand in een verdedigend gebaar omhoog. ‘Ik gaf haar alleen maar een lift naar huis, man,’ zei hij met krakende stem. ‘Meer niet.’
Het boek geeft een schets van de de actuele spanningen tussen zwart en wit die er nog steeds zijn in de Verenigde Staten. Het plot is sterk en de schrijfstijl van Locke leest vlot. Het verhaal is redelijk rechttoe en rechtaan, maar de setting en broeierige omgeving zijn boeiend en origineel weergegeven.
Min verwachting is dat er een volgend deel zal komen van deze sympathieke Ranger. Al staat zijn positie aan het einde van het verhaal plotseling wederom onder druk. Van je familie moet je het hebben.
Ik waardeer het boek met 5 sterren.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Henri
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
