Lezersrecensie
Vakantiebaantje van Wisting
Jørn Lier Horst behoort tot de crème de la crème van de Scandinavische thrillerschrijvers. Hij is wat mij betreft de ware opvolger van Henning Mankel’s Wallander. Al was de laatste maatschappijkritischer en somberder.
Plot en accuratesse in de afhandeling van de oplossing van het centraal gestelde probleem in de boeken van Horst, zijn van grote klasse. Je begint als lezer en je kunt eigenlijk niet meer stoppen. Gespeend van sensatie, met rustige tred en bij vlagen een versnelling spint de Noorse voormalige rechercheur Horst je in zijn gecreëerde schrijfweb. In een interview op Hebban, las ik hoe de Noorse auteur schrijft. Zelfs als hij ‘s morgens een boek heeft afgerond, begint hij in de middag met een nieuw verhaal. Daar heb ik grote bewondering voor.
Elk boek van zijn hand is mijns inziens van vijf sterren niveau in vergelijking met menig andere thrillerschrijver en binnen de werken van zijn hand zou je vervolgens onderscheid kunnen maken. Voor mij behoort De Katharinacode tot zijn beste, maar feitelijk is elk boek van topniveau.
Inspecteur William Wisting ontvangt tijdens zijn vakantie een anonieme brief. Er staat een dossiernummer op, met de titel van dit boek: Dossier 1569. Dit dominosteentje zet het zich verder ontrollende verhaal langzaam maar gestaag in werking. Hij vliegt er zelfs voor naar de VS, om deze oude zaak die al lang passé lijkt te zijn te onderzoeken. En dat terwijl hij eigenlijk vakantie heeft. Het boek zal na de oplossing (die bijna tot de laatste bladzijde uitblijft), ook hiermee eindigen, dat zijn vakantie erop zit. Tot die tijd moet de lezer geduld betrachten. Het is geen appeltje eitje, wie de echte dader is, blijft een vraag. Bijna tot irritatie van de lezer, blijft het maar aansukkelen. Dan weer linksom, dan weer rechtsom. Dan duikt die op, dan toch weer de ander. Als lezer moet je dit wel leuk vinden. En wat mij betreft: ik kan er geen genoeg van krijgen. Die taaie stof, met die evenzo taaie Wisting. Wat een worsteling!
Horst gebruikt zogezegd weinig sensationele middelen maar wel subtiele wendingen, die de lezer uitdagen. En natuurlijk is de sympathieke William Wisting, die intussen ook ouder wordt en met wat oudemannenkwaaltjes tobt, ja zelfs een stappenteller heeft, een sterke troef in de serie.
Lier Horst werkt samen met Thomas Enger ook aan een andere serie. Eveneens een spannende reeks van kwalitatief hoog niveau. Hier staan inspecteur Blix en de journaliste Emma Ramm centraal. Knap, dat de twee reeksen elkaar niet in de weg zitten, en beiden boeien. Ik zie dan ook uit naar elk werk van Jørn Lier Horst.
Vier sterren voor het vakantiebaantje: Dossier 1569 (die eigenlijk voor vijf sterren staan).
Plot en accuratesse in de afhandeling van de oplossing van het centraal gestelde probleem in de boeken van Horst, zijn van grote klasse. Je begint als lezer en je kunt eigenlijk niet meer stoppen. Gespeend van sensatie, met rustige tred en bij vlagen een versnelling spint de Noorse voormalige rechercheur Horst je in zijn gecreëerde schrijfweb. In een interview op Hebban, las ik hoe de Noorse auteur schrijft. Zelfs als hij ‘s morgens een boek heeft afgerond, begint hij in de middag met een nieuw verhaal. Daar heb ik grote bewondering voor.
Elk boek van zijn hand is mijns inziens van vijf sterren niveau in vergelijking met menig andere thrillerschrijver en binnen de werken van zijn hand zou je vervolgens onderscheid kunnen maken. Voor mij behoort De Katharinacode tot zijn beste, maar feitelijk is elk boek van topniveau.
Inspecteur William Wisting ontvangt tijdens zijn vakantie een anonieme brief. Er staat een dossiernummer op, met de titel van dit boek: Dossier 1569. Dit dominosteentje zet het zich verder ontrollende verhaal langzaam maar gestaag in werking. Hij vliegt er zelfs voor naar de VS, om deze oude zaak die al lang passé lijkt te zijn te onderzoeken. En dat terwijl hij eigenlijk vakantie heeft. Het boek zal na de oplossing (die bijna tot de laatste bladzijde uitblijft), ook hiermee eindigen, dat zijn vakantie erop zit. Tot die tijd moet de lezer geduld betrachten. Het is geen appeltje eitje, wie de echte dader is, blijft een vraag. Bijna tot irritatie van de lezer, blijft het maar aansukkelen. Dan weer linksom, dan weer rechtsom. Dan duikt die op, dan toch weer de ander. Als lezer moet je dit wel leuk vinden. En wat mij betreft: ik kan er geen genoeg van krijgen. Die taaie stof, met die evenzo taaie Wisting. Wat een worsteling!
Horst gebruikt zogezegd weinig sensationele middelen maar wel subtiele wendingen, die de lezer uitdagen. En natuurlijk is de sympathieke William Wisting, die intussen ook ouder wordt en met wat oudemannenkwaaltjes tobt, ja zelfs een stappenteller heeft, een sterke troef in de serie.
Lier Horst werkt samen met Thomas Enger ook aan een andere serie. Eveneens een spannende reeks van kwalitatief hoog niveau. Hier staan inspecteur Blix en de journaliste Emma Ramm centraal. Knap, dat de twee reeksen elkaar niet in de weg zitten, en beiden boeien. Ik zie dan ook uit naar elk werk van Jørn Lier Horst.
Vier sterren voor het vakantiebaantje: Dossier 1569 (die eigenlijk voor vijf sterren staan).
2
2
Reageer op deze recensie
