Lezersrecensie
Als alles in één klap verandert
Als alles in één klap verandert
Het verhaal van een kind, een biografie van een mens, een geschiedenis van een stad.
Twan is nog maar zes jaar als zijn wereld letterlijk instort. Alles verdwijnt, alles is anders. In het bombardement van Nijmegen is hij in een klap een wees die maar zelf een nieuwe plek, een nieuw leven moet vinden.
Het verhaal is verfijnd in de beschrijving van gedachten en emoties, of juist in de onzichtbaarheid van gevoelens. Het blijft subtiel, bij Twan, maar evenzo bij zijn tante, zijn vriend uit de Benedenstad, eigenlijk bij alle personages.
Lotsverbondenheid, dit thema komt terug op verschillende niveaus, bijvoorbeeld als 'oorlogsbroer' van Paula. Wat een prachtig woord!
Het (oorlogs-)trauma komt in alle lagen en nuances naar voren. Het is hier verbonden aan het bombardement van Nijmegen, maar het echoot elk oorlogstrauma.
Goed en kwaad, waar staat iemand, hoe redt iemand zich.
Ook de vraag: wie is schuldig. Het was een 'vergis'-bombardement door de geallieerden. Voor Twan zijn de Amerikanen nooit de bevrijders geworden.
Op de achtergrond lees je hoe een stad met de Benedenstad ( bekend begrip in Nijmegen) zich moet herpakken. Verwoesting, opruimen, opbouwen. Verder met het leven, zwijgen over de pijn. Opbouwen om te vergeten. De strijd om behoud van het verleden, van het sociale leven, van de historische panden: het komt terug in het weefwerk van personen, gedachten en emoties.
Nijmegen had elke verwoeste stad kunnen zijn. Twan is elk oorlogskind.
Nijmegen, de Benedenstad, het verwoeste centrum en dus het latere Plein 44, de Grotestraat, Van Woerkom...
De stad in je hoofd is toevallig ook de stad in mijn hoofd, de stad uit mijn jeugd.
Mooi boek!
Het verhaal van een kind, een biografie van een mens, een geschiedenis van een stad.
Twan is nog maar zes jaar als zijn wereld letterlijk instort. Alles verdwijnt, alles is anders. In het bombardement van Nijmegen is hij in een klap een wees die maar zelf een nieuwe plek, een nieuw leven moet vinden.
Het verhaal is verfijnd in de beschrijving van gedachten en emoties, of juist in de onzichtbaarheid van gevoelens. Het blijft subtiel, bij Twan, maar evenzo bij zijn tante, zijn vriend uit de Benedenstad, eigenlijk bij alle personages.
Lotsverbondenheid, dit thema komt terug op verschillende niveaus, bijvoorbeeld als 'oorlogsbroer' van Paula. Wat een prachtig woord!
Het (oorlogs-)trauma komt in alle lagen en nuances naar voren. Het is hier verbonden aan het bombardement van Nijmegen, maar het echoot elk oorlogstrauma.
Goed en kwaad, waar staat iemand, hoe redt iemand zich.
Ook de vraag: wie is schuldig. Het was een 'vergis'-bombardement door de geallieerden. Voor Twan zijn de Amerikanen nooit de bevrijders geworden.
Op de achtergrond lees je hoe een stad met de Benedenstad ( bekend begrip in Nijmegen) zich moet herpakken. Verwoesting, opruimen, opbouwen. Verder met het leven, zwijgen over de pijn. Opbouwen om te vergeten. De strijd om behoud van het verleden, van het sociale leven, van de historische panden: het komt terug in het weefwerk van personen, gedachten en emoties.
Nijmegen had elke verwoeste stad kunnen zijn. Twan is elk oorlogskind.
Nijmegen, de Benedenstad, het verwoeste centrum en dus het latere Plein 44, de Grotestraat, Van Woerkom...
De stad in je hoofd is toevallig ook de stad in mijn hoofd, de stad uit mijn jeugd.
Mooi boek!
8
Reageer op deze recensie