Raam, sleutel

Het verhaal begint indringend, meteen op het puntje van de stoel.
Na een interview sluit Karlijn zich buiten en belt met de telefoon van de buurvrouw naar Arne, docent AK.
Hij zegt dat hij haar wel tegemoet komt fietsen, als zij naar school komt lopen. Maar hij wordt onderweg aangereden door een bestelbusje; hij overlijdt ter plaatse.
Karlijn voelt zich schuldig omdat ze gevoelens had voor de interviewer (Hanna) waardoor ze zich heeft laten
afleiden.

Het gaat over rouw, over het ontdekken van vrouwenliefde, met verwijzingingen naar andere literaire werken. Nooit meer slapen van Hermans speelt een belangrijke rol en Carol van Patricia Haysmith.
Het uitgummen van aantekeningen in boeken speelt een rol.

Intussen heeft ze contact met Laura, haar zus en de ouders van Arne.
Ze is een ander mens geworden, bij veel handelingen denkt ze aan Arne, ze rouwt.
Ze verblijft ook stiekem in het appartement van Hanna.
Hanna komt daar achter en ze gaan uit elkaar.

Dan staat ze klaar met een douchegordijn en beschrijft ze een scenario.
Dit hangt, is het wel of niet gebeurd?
Prettige snelle schrijfstijl.
Geschikt voor de bovenbouw.