Lezersrecensie
Veelbelovend debuut
Als de zon valt’ is het bijzondere debuut van Stijn de Vries. Een verhaal over de Nederlandse Alex en de Turkse Omar, twee onzekere tieners met verschillende achtergronden. Vanaf het moment dat ze elkaar ontmoeten ontstaat er een band. Voor de buitenwereld is het een gewone vriendschap, voor hunzelf een relatie waarin ze zichzelf kunnen ontdekken.
'Het is alsof we een dagboek hebben gemaakt samen, niet een voor onszelf maar voor ons beiden'
De schrijfstijl is pakkend met precies de juiste dosering details. In korte hoofdstukken van fragmenten, realistische gedachten, gevoelens en gebeurtenissen neemt Stijn de Vries de lezer mee in de gedachtegang en gevoelswereld van Alex en Omar met hun verborgen vragen en gevoelens tijdens de zoektocht naar zichzelf, elkaar en het geluk.
'Het zou zo fijn zijn om mijn liefde te uiten, publiekelijk. Zoenen op de dansvloer, elkaars hand vasthouden, samen de wc in. Het kan niet. Hoe graag ik ook zou willen.'
De hoofdstukken worden afwisselend geschreven vanuit de perspectieven van Alex en Omar. Wie er aan het woord is, is niet duidelijk aangegeven en het luisterboek heeft niet twee voorleesstemmen gekregen. Dit is in het begin even wennen maar het verhaal is ook zo geschreven dat de hoofdstukken heel mooi in elkaar overlopen en het niet storend is.
Een vlot geschreven en goed voorgelezen coming of age verhaal over twee jongens die met elkaar op zoek zijn naar zichzelf. Een verhaal dat je in 1 x uit moet lezen want Alex en Omar staan sterk in het verhaal en komen prachtig tot leven. Een verhaal dat je raakt, ik kijk zeker uit naar meer van deze auteur!
(In het dankwoord kun je lezen over de foto op de omslag en waarop dit verhaal geïnspireerd is, leuk!)
'Het is alsof we een dagboek hebben gemaakt samen, niet een voor onszelf maar voor ons beiden'
De schrijfstijl is pakkend met precies de juiste dosering details. In korte hoofdstukken van fragmenten, realistische gedachten, gevoelens en gebeurtenissen neemt Stijn de Vries de lezer mee in de gedachtegang en gevoelswereld van Alex en Omar met hun verborgen vragen en gevoelens tijdens de zoektocht naar zichzelf, elkaar en het geluk.
'Het zou zo fijn zijn om mijn liefde te uiten, publiekelijk. Zoenen op de dansvloer, elkaars hand vasthouden, samen de wc in. Het kan niet. Hoe graag ik ook zou willen.'
De hoofdstukken worden afwisselend geschreven vanuit de perspectieven van Alex en Omar. Wie er aan het woord is, is niet duidelijk aangegeven en het luisterboek heeft niet twee voorleesstemmen gekregen. Dit is in het begin even wennen maar het verhaal is ook zo geschreven dat de hoofdstukken heel mooi in elkaar overlopen en het niet storend is.
Een vlot geschreven en goed voorgelezen coming of age verhaal over twee jongens die met elkaar op zoek zijn naar zichzelf. Een verhaal dat je in 1 x uit moet lezen want Alex en Omar staan sterk in het verhaal en komen prachtig tot leven. Een verhaal dat je raakt, ik kijk zeker uit naar meer van deze auteur!
(In het dankwoord kun je lezen over de foto op de omslag en waarop dit verhaal geïnspireerd is, leuk!)
2
Reageer op deze recensie