Hartverwarmend maar ook hartverscheurend

We moeten je iets vertellen van Marlies Slegers gaat over de 13-jarige Hazel wiens ouders gaan scheiden.
Tijdens een ruzie tussen haar ouders hoorde Hazel iets over een geheim, maar wat is dat geheim?
Door de scheiding gaat de geplande gezinsvakantie naar Italië niet door. In plaats daarvan gaat Hazel logeren bij haar oma op een Waddeneiland.
Maar eenmaal daar aangekomen blijkt haar oma vergeten te zijn dat Hazel die dag zou komen. En oma vergeet wel meer ...
Tijdens haar verblijf op het eiland leert Hazel Kean en Raaf kennen, twee jongens van haar leeftijd. Raaf vindt ze wat raar, tot Kean voelt ze zich aangetrokken.
En dan ontdekt ze een stapel ongeopende brieven in een laatje bij oma, allen geadresseerd aan haar vader. Van wie zijn deze brieven en wat staat erin? Hebben deze brieven iets met het geheim te maken?

Om eerlijk te zijn, ben ik dit boek vooral beginnen lezen doordat ik aangetrokken werd door de mooie illustratie met de prachtige kleuren en vliegende flamingo's op de cover. Maar dit boek heeft niet teleurgesteld! Het heeft me aangenaam verrast.

Het is een erg lieflijk en schattig en hartverwarmend maar soms ook hartverscheurend boek.
Het verhaal gaat over scheiden, verliefdheid, opgroeien, dementie, anders zijn, jezelf mogen en kunnen zijn, afscheid nemen van wat was en het nieuwe omaren en zoveel meer.

Hazel is een heel creatieve meid met een heel flexibele en open ingesteldheid, dat heeft de auteur mooi weergegeven. Alleen vind ik haar vaak net wat te kinderlijk denken voor een 13-jarige, op dat vlak had het misschien wat realistischer gekund.