We waren jong, geen stukken hout!

De Italiaanse schrijver Sacha Naspini heeft al heel wat werken op zijn naam staan, maar dit is het eerste boek dat in het Nederlands vertaald is. Wat mij betreft blijft het daar niet bij. Dit niet al te dikke boek bevat een storm aan emoties. In één telefoongesprek komen Nives en dierenarts Loriano vele dorpsbewoners langs en hun jeugdige uitspattingen. Naspini is in staat de lezer een voorstelling van de omgeving te geven, maar ook om het leven van Nives en verschillende dorpsbewoners zo te beschrijven dat we ze goed leren kennen.

De kip Giacomina, die Nives gezelschap houdt na het overlijden van haar man en ervoor zorgt dat ze zich niet al te eenaam voelt , raakt bij het kijken naar het draaien van een wasmachine in een Dash-reclame gehypnotiseerd en om haar weer tot leven te wekken is Nives genoodzaakt om de dierenarts Loriano te bellen. En zo bezorgd de kip Giacomina ongewild een wending aan het leven van Nives.

Na een leven lang in een soort hypnose geleefd te hebben, legt Nives eindelijk haar ei.