Voorspelbaar

Als je de Italiaanse dochter hebt gelezen, is dit verhaal voorspelbaar. Het begint hetzelfde met een kistje met aanwijzingen over een gestorven oma, dat in dit geval Claudia op een Londens advocatenkantoor ontvangt. Het leest gemakkelijk weg, en ook de afwisseling van verleden en heden is prima gedoseerd, maar er zit weinig verrassing in. Het leven in 1950 op Cuba komt slechts zijdelings aan bod, het huidige leven daar ook niet.
Je weet als lezer al wat de afloop in het verleden is geweest. Dat is in het begin van het boek al voorspelt. De zoektocht naar wat er gebeurd is, is op zich interessant, maar ook een beetje ongeloofwaardig, doordat net op het juiste moment de juiste mensen haar weg kruisen.
De persoon van Claudia komt niet echt tot leven, ze vindt alles in Cuba schitterend, niets valt tegen. Het blijft allemaal aan de oppervlakte.
Daarbij vind ik het jammer dat er dingen in staan die niet kunnen. Zo kun je niet de volgende dag naar Cuba vertrekken, je hebt een visum nodig en mag je op dit moment niet naar de VS reizen als je in Cuba bent geweest. Deze omissie dien afbreuk aan her verhaal.