Een prachtige, romantische en emotionele afsluiter van deze geweldige serie!

In dit vierde deel van de geweldige serie "Geheimen van Hyde Park" staat Lady Agatha Reed centraal. Zij kwam al voor in de eerste 3 boeken en nu kunnen we eindelijk haar verhaal lezen waarvoor we teruggaan naar 1837 toen Agatha nog een jonge vrouw was. Haar moeder geeft haar de schuld van een vreselijk ongeluk en haar eigenwaarde heeft een dieptepunt bereikt hierdoor. Ze wordt weggestuurd uit Londen en gaat bij Lord Reed in de Cotswolds als gouvernante van de kleine Rosa werken. Rachel weet me door haar beeldende en stijlvolle schrijfstijl altijd meteen mee te trekken in haar verhalen: "Zodra ze op de lange kronkelende oprijlaan rijden, geflankeerd door eeuwenoude bomen, wordt het landhuis langzaam onthuld. Het huis wordt omringd door weelderige bomen en struiken die al wat rood en oranje zijn verkleurd door de aankomende herfst". Dit huis en de mensen die hier wonen en werken zullen het leven van de lieve Agatha voor altijd veranderen.

"Nadat Agatha wordt verstoten door haar moeder belandt ze als gouvernante bij Lady Rosa, de dochter van de starre Lord Reed die leeft als een kluizenaar. Hoewel de heer des huizes haar intrigeert, weet ze dat ze nooit aanspraak op zijn hart kan en mag maken. Hij is haar baas en daarnaast rouwt hij nog om het verlies van zijn echtgenote. In de ogen van de beau monde is zij in ieder geval geen huwelijkskandidate. Onverhoopt verliest Agatha echter haar hart stukje bij beetje, maar dan komt de waarheid aan het licht…"

Agatha en Lord Reed zijn beiden gebroken door verdriet, verlies en trauma en vechten zich door het leven. Zullen ze elkaar kunnen helpen en zal de liefde hun kunnen helen? Het is mooi hoe Rachel zwaardere onderwerpen als depressie, rouw en trauma in dit verhaal kan verwerken zonder dat het te zwaar wordt. Het voegt juist iets toe, het maakt de personages levensecht, kwetsbaar en herkenbaar. Het verdriet van Lord Reed om zijn overleden vrouw is zo mooi neergezet dat je het voelt, net zoals je Agatha haar worstelingen met zichzelf voelt. Maar de kleine Rosa is een zonnestraaltje en hun verhaal is echt uniek mooi, ik werd helemaal meegesleept en kon het niet wegleggen. Rachel bezit de kracht om je vanaf het begin een emotionele verbondenheid met het hoofdpersonage te laten voelen. Ze schrijft zo sfeervol en vol gevoel en door de vele details krijg je het gevoel zelf in Londen en de Cotswolds rond te lopen, je ziet de mooie jurken en landhuizen van de Beau monde voor je en wil niks liever dan dat deze 2 mensen samen de liefde vinden. Maar dat zal niet zonder slag of stoot gaan...

Wat heb ik intens genoten van deze mooie serie, ik heb al eerder gezegd dat Rachel Elisabeth de Nederlandse Julia Quinn is, bekend van de Bridgerton serie. Als je genoten hebt van die boeken zul je deze ook geweldig vinden. Ik vind het jammer om afscheid te moeten nemen van deze serie, voor mij had hij nog door mogen gaan. Wat een talent is Rachel Elisabeth, ik hoop dat ze nog veel meer historische feelgoodromans gaat schrijven want ze is er een kei in!