Prachtig boek over leven na verlies

Met dank aan Hebban heb ik dit boek mogen lezen.
Na Mattias is een boek dat gaat over rouw en weer doorgaan met leven na verlies.
Het verlies van Mattias is de rode draad die door dit boek loopt. Hoe hij gestorven is, wordt pas aan het eind van het boek duidelijk. Je denkt het soms te weten, maar dan toch weer niet. Dit is intrigerend en knap gedaan door de schrijver. Het lijkt ook niet belangrijk, terwijl dat aan het eind toch heel bepalend blijkt.
Ieder hoofdstuk wordt verteld vanuit een ander persoon. En allemaal zijn zij verbonden met Mattias. Zo is daar zijn vriendin die blijft zitten met een schuldgevoel. Zijn beste vriend die letterlijk en figuurlijk wegrent voor zijn verdriet. Zijn moeder die haar zoon na zijn dood ziet door de ogen van anderen en hem nauwelijks herkent. Het verdriet van zijn grootouders dat ontroerend kwetsbaar wordt beschreven. En zelfs mensen die hij nooit in levende lijve heeft ontmoet, maar die hij toch geraakt heeft.
Je leest hoe zij hun verlies verwerken, waar ze mee worstelen, en hoe hun verlies anderen raakt en beïnvloed. Bij de ene persoon is dit duidelijker dan bij de andere, maar uiteindelijk zie je de verbinding.
Ook komen er maatschappelijke thema’s aan de orde. Oppervlakkig, maar genoeg om je aan het denken te zetten. Milieuvervuiling, vooroordelen, asielzoekers, eenzaamheid, gamen.
Na Mattias is een boek dat vlot geschreven is, tot nadenken stemt en mij zeer heeft ontroerd.