Vermakelijke en persoonlijke beschouwing op het ouder worden

Daniel Klein is, volgens de achterflap van het boek, ‘filosoof en zeventigplusser’ en dat laatste overtuigend, zoals te zien aan de bijbehorende zwart-wit foto van een ietwat serieus kijkende gerimpelde man met vrolijk kort krullend grijs haar. In zijn boek De wijsheid van een tandeloze glimlach zet hij uiteen hoe je volgens hem het beste oud kunt worden, daarbij geholpen door wetenschappers, grote denkers, dichters en filosofen, zoals Erik Erikson, Charles Dickens, Plato en Søren Kierkegaard. En natuurlijk: Epicurus. Nog voor het proloog haalt Klein het citaat aan van Epicurus: ‘Geluk zit niet in wat je hebt maar waar je van weet te genieten’. De alles overkoepelende conclusie van de zoektocht naar hoe het beste oud te worden, zal dan ook een soortgelijk inzicht zijn. Liever kiezen voor een rustige oude dag, dan de gekste capriolen uit te halen (cosmetische chirurgie? Skydiving? Niet aan Klein besteed) om zo lang mogelijk jong te blijven. Om tot die wijsheid te komen, reist Klein af naar Griekenland waar hij kijkt, observeert, praat met Grieken die een ogenschijnlijk lang en gelukkig leven weten te leiden en waar hij nadenkt over zijn eigen oude dag. De ‘tandeloze glimlach’ uit de titel van het boek verwijst naar Kleins bezoek aan de tandarts waarbij hij zich bijna implantaten aan laat praten en ineens beseft hij hoe gek het eigenlijk is dat veel leeftijdgenoten er alles voor overhebben om de laatste jaren van hun leven veel tijd te besteden aan vooral zo jong mogelijk te blijven. Dit bleek de inspiratie voor De wijsheid van een tandeloze glimlach. Het is een persoonlijk verhaal dat zo nu en dan voor een glimlach zorgt. Interessant en om over na te denken wordt het extra door de toevoeging van ideeën van onder andere bekende filosofen wiens wijsheid met betrekking tot ons leven en de onvermijdelijke ouderdom een bredere kijk geven op de thematiek ‘gelukkig ouder worden’. Vermakelijk geschreven, eerder beschouwend dan verrassend.