Leeftijdloos verhaal

Er zijn van die verhalen die “leeftijdloos” zijn. Iedereen kan ze lezen zonder verveeld te raken, zonder het verhaal kinderachtig te vinden. Harry Potter is een goed voorbeeld, want hoeveel volwassenen hebben niet het boek gelezen of de film gezien? Percy Jackson begint langzaam maar zeker daar ook toe te behoren. Ik heb nu pas twee boeken gelezen, maar net zoals in De Bliksemdief stoorde me het totaal niet om in De Zee van Monsters door de ogen van een inmiddels dertienjarige jongen te lezen. Integendeel, het was geweldig!

Percy Jackson heeft precies de juist humor die me aanspreekt. Zoals hij tegen Tantalus zegt, dat hij de fruitboom in kan… Toen had ik het echt niet meer… Verder weet hij als geen ander de juiste beschrijving te verzinnen. “Hij was één meter negentig en gebouwd als de verschrikkelijke sneeuwman.” Dit lukt hem het hele verhaal door. Je kunt dus wel zeggen dat ik me meer dan kostelijk vermaakt heb. Percy is er werkelijk een uit duizenden. Ik kijk nu al uit naar wat het volgende boek zal brengen!

In dit verhaal wordt er ook een nieuw personage geïntroduceerd: Tyson. Wie en wat hij is zal ik niet verklappen, dat is een te belangrijk iets in het verhaal (oooh, nu heb ik jullie nieuwsgierig gemaakt of niet? ^^), maar hij is werkelijk vertederend. Vanaf het allereerste moment wist hij de berin in me te ontwaken, die klaar was om haar jong (ja had hem meteen al geadopteerd ;) ) met klauw en tand te verdedigen. Hij is de onschuld zelf en zo schattig! Hij heeft me echt om zijn vinger gewonden…

Ook in De Zee van Monsters is er een spannende “queeste” die Percy moet voltooien. Een queeste die hem opnieuw naar wonderbaarlijke plekken brengt en hem bizarre wezens laat ontmoeten. Voor de mythology geek in me was het een waar pareltje. Heerlijk om uit te vogelen welk monster deze keer op Percy’s pad komt. Welke mythe in het verhaal gebruikt wordt. Welke krachten deze keer nader bekeken worden. Het was in een woord: GEWELDIG! Bovendien duiken we dieper in het mysterie dat in het eerste boek genoemd wordt. Wat de plannen van Hij Die Niet Genoemd Mag Worden zijn… Ook al wordt het niet echt duidelijker. Het einde heeft me wel meer dan nieuwsgierig gemaakt naar het volgende deel en ik moet me nu al beheersen om niet op internet al te gaan spieken hoe het verhaal afloopt…

CONLCUSIE

Opnieuw heeft Rick Riordan met de Zee van Monsters een boek geschreven dat gewoon leuk is om te lezen. Aan de ene kant zeer luchtig en hylarisch en aan de andere kant boordevol actie en mythische wezens. Een boek helemaal naar mijn vaartje en dat ik ook binnen een mum van tijd uithad, onder veel gegniffel. Percy heeft absoluut het talent voor geweldige one liners. Het is daarom ook dat ik dit boek van harte kan aanraden aan iedereen, jong en oud.