Lezersrecensie
Wat kies je, als je zelf mag kiezen?
Op het hoogtepunt van haar danscarrière maakt ballerina Dominique - Dom - Petrovna een fatale misstap. Het is over met haar carrière, en ze gaat op zoek naar 'wat nu'. Ze ontmoet een excentrieke Japanse dansmeester en sluit zich aan bij zijn gezelschap. Maar is dat wat ze zocht?
Het verteltempo in Het lichaam is een kooi is hoog. Het boek start met het ongeluk van Dom, op een moment dat ze is afgeleid. Fast forward naar een psycholoog afspraak, en dan dat ze weer naar huis gaat. Dom's volledige identiteit en levensdoel was prima ballerina worden. Haar gevoelens, twijfels en onzekerheden over 'wat nu' zijn meeslepend en gevoelig beschreven, waardoor je met Dom meevoelt.
Het verhaal vertelt veel over de strenge wereld van ballet. Het streven naar perfectie gaat heel ver: van de perfecte choreografie tot het uiterlijk. Dom somt meerdere keren de exacte eisen waaraan het lichaam van een ballerina moet doen op, en heeft zelf een neuscorrectie gehad om deze perfectie na te streven. Online las ik dat Runge's partner uit de balletwereld komt, en met deze informatie geeft ze een intiem en verontrustend inkijkje in deze wereld die streeft naar perfectie.
Dan ontmoet Dom de excentrieke Japanse dansmeester Katsuro en sluit zich aan bij zijn gezelschap. Ze kan toch weer dansen, maar dit is héél anders. Katsuro doet aan butō, een danssoort waar ik nog nooit van had gehoord. De verschillen met ballet zijn groot, en Dom start heel sceptisch.
Maar gaandeweg doet ze hetzelfde als bij ballet: ze blijft streven naar perfectie, succes en goedkeuring van haar meester. Ze is heel obsessief bezig met de dans, en met Katsuro. 'Alle mannenego's in de danswereld zijn hetzelfde'. Dom snakt naar de goedkeuring van deze ego's, deze mannen die haar mentor waren.
Het boek gaat over méér dan dans. Het gaat over je dromen: wat als die in duigen vallen? Maar ook over verwachtingen. Wat als altijd iemand jouw pad heeft uitgetekend? Wat kies je, als je zelf mag kiezen? Hoe leer je zelf te kiezen, of hoe weet je eigenlijk wat je zelf wil? Tijdens het boek worstelt Dom met allerlei existentiële vragen.
Het lichaam is een kooi is een boek wat me aan het denken zet, maar ook wat een tof inkijkje geeft in de perfectionistische wereld van het ballet. Maar 'Geen een boek leest hetzelfde. Ieder boek wordt herschreven door de blik van een nieuw paar ogen erop.' - aldus Dom. Dus wat ik ook van dit boek vond: jij kan er je eigen les uit halen.
Deze recensie verscheen eerst op https://www.readalicious.nl/recensies/het-lichaam-is-een-kooi-nicky-runge/
Dit boek heb ik ontvangen van de auteur in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.
Het verteltempo in Het lichaam is een kooi is hoog. Het boek start met het ongeluk van Dom, op een moment dat ze is afgeleid. Fast forward naar een psycholoog afspraak, en dan dat ze weer naar huis gaat. Dom's volledige identiteit en levensdoel was prima ballerina worden. Haar gevoelens, twijfels en onzekerheden over 'wat nu' zijn meeslepend en gevoelig beschreven, waardoor je met Dom meevoelt.
Het verhaal vertelt veel over de strenge wereld van ballet. Het streven naar perfectie gaat heel ver: van de perfecte choreografie tot het uiterlijk. Dom somt meerdere keren de exacte eisen waaraan het lichaam van een ballerina moet doen op, en heeft zelf een neuscorrectie gehad om deze perfectie na te streven. Online las ik dat Runge's partner uit de balletwereld komt, en met deze informatie geeft ze een intiem en verontrustend inkijkje in deze wereld die streeft naar perfectie.
Dan ontmoet Dom de excentrieke Japanse dansmeester Katsuro en sluit zich aan bij zijn gezelschap. Ze kan toch weer dansen, maar dit is héél anders. Katsuro doet aan butō, een danssoort waar ik nog nooit van had gehoord. De verschillen met ballet zijn groot, en Dom start heel sceptisch.
Maar gaandeweg doet ze hetzelfde als bij ballet: ze blijft streven naar perfectie, succes en goedkeuring van haar meester. Ze is heel obsessief bezig met de dans, en met Katsuro. 'Alle mannenego's in de danswereld zijn hetzelfde'. Dom snakt naar de goedkeuring van deze ego's, deze mannen die haar mentor waren.
Het boek gaat over méér dan dans. Het gaat over je dromen: wat als die in duigen vallen? Maar ook over verwachtingen. Wat als altijd iemand jouw pad heeft uitgetekend? Wat kies je, als je zelf mag kiezen? Hoe leer je zelf te kiezen, of hoe weet je eigenlijk wat je zelf wil? Tijdens het boek worstelt Dom met allerlei existentiële vragen.
Het lichaam is een kooi is een boek wat me aan het denken zet, maar ook wat een tof inkijkje geeft in de perfectionistische wereld van het ballet. Maar 'Geen een boek leest hetzelfde. Ieder boek wordt herschreven door de blik van een nieuw paar ogen erop.' - aldus Dom. Dus wat ik ook van dit boek vond: jij kan er je eigen les uit halen.
Deze recensie verscheen eerst op https://www.readalicious.nl/recensies/het-lichaam-is-een-kooi-nicky-runge/
Dit boek heb ik ontvangen van de auteur in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.
1
Reageer op deze recensie