Een boek die je een spiegel voorhoudt!

Sommige boeken stellen geen makkelijke vragen, maar confronterende. Dit is er zo één. Drie verhalen. Drie mannen. En drie keer dacht ik: wat zou ik gedaan hebben? Want het draait hier om zonde, maar niet op de kerkelijke manier. Meer om dat ongemakkelijke randje tussen wat hoort en wat je eigenlijk voelt.

De activist, de journalist en de politieman proberen allemaal netjes te blijven binnen de lijntjes van geloof, moraal of gewoon fatsoen. Alleen… niemand lukt dat echt. En juist dat maakt het mooi. Coenegracht schrijft met een soort rustige scherpte. Hij zegt niet: dit is goed, dat is fout. Hij laat het gewoon gebeuren. En dat maakt dat je zelf begint te twijfelen: zijn die zondige gedachten niet gewoon menselijk?
Wat me raakte, is dat de verhalen klein blijven geen drama, geen sensatie maar ze doen wél iets met je. Alsof iemand even zacht een spiegel omhooghoudt.
Een bundel voor wie van gelaagdheid houdt. Voor wie liever denkt dan oordeelt.