Lezersrecensie
Droge humor, vrolijk en verrassend gelaagd
Lisette Jonkman is terug, en hoe! Met En wat dan liefde is levert deze Nederlandse feelgoodauteur opnieuw een boek af dat je gegarandeerd met een glimlach uitleest. Sinds haar doorbraak in 2011, met de Jill Mansell-schrijfwedstrijd, heeft Jonkman zich gevestigd als vaste waarde in het Nederlandse feelgoodgenre. Haar handelsmerk is onmiskenbaar: droog, scherp, soms ronduit melig, maar altijd raak. Met En wat dan liefde is blijft ze trouw aan haar herkenbare stijl, maar weet ze ook te verrassen.
Het verhaal draait om Rozemarijn, een succesvolle maatpakkenontwerpster die ogenschijnlijk alles prima voor elkaar heeft. Haar leven bestaat uit werken en feesten met haar vriendengroep ‘Katjelam’. Maar als zelfs haar losbandige vriendin Nikita besluit te gaan trouwen, wordt Rozemarijn keihard geconfronteerd met het feit dat haar wilde leven misschien wat eenzaam begint te voelen. Ze heeft dringend een date nodig voor de bruiloft en tot overmaat van ramp krijgt ze ook nog de organisatie van het vrijgezellenfeest op haar bord - met een groep vrouwen die niet verder van elkaar af konden staan. Gelukkig is daar Mindel, de ceremoniemeester met wie het al snel onverwacht goed klikt. En dan is er ook nog Magnus, de knappe klant uit haar zaak die misschien best als date mee wil gaan. Wat volgt is een zoektocht naar vriendschap, aantrekkingskracht, en de vraag waar liefde eigenlijk écht over gaat.
Jonkman laat hier wederom zien dat ze meer is dan alleen de koningin van het grappige woord. En wat dan liefde is is feelgood met een knipoog én een hart.
Wat begint als een luchtige zoektocht naar een bruiloftspartner, groeit uit tot een verhaal over vriendschap, identiteit en jezelf opnieuw ontdekken. De subtiele manier waarop Jonkman diversiteit een plek geeft in het verhaal, zonder het er duimendik bovenop te leggen, is verfrissend en doeltreffend.
De typische Jonkman-humor is in dit boek weer volop aanwezig. Wie bekend is met haar eerdere werk weet dat je hardop zult grinniken, zo niet proesten. Toch blijft het niet alleen maar bij lolligheid. Het is knap hoe Jonkman de balans bewaart tussen luchtigheid en diepgang, zonder in clichés te vervallen. Want Rozemarijn is meer dan een komische noot. Ze worstelt met verwachtingen, met het loslaten van vriendschappen, met het idee dat volwassen worden niet per se hetzelfde hoeft te betekenen als settelen. Haar ontdekkingstocht is herkenbaar en oprecht, en Jonkman weet dat prachtig te verpakken in scherpe dialogen, onverwachte wendingen en een vloeiende verhaallijn.
De sfeer, de personages, de taalgrappen en de setting vallen perfect in elkaar en maken En wat dan liefde is tot een heerlijke leeservaring. Het verhaal is misschien niet baanbrekend of diepgravend, maar het is wél een feestje van begin tot eind – een heerlijke feelgood zoals alleen Lisette Jonkman die kan schrijven: droge humor, vrolijk en verrassend gelaagd. Een absolute aanrader voor iedereen die houdt van Nederlandse feelgood met een knipoog.
Het verhaal draait om Rozemarijn, een succesvolle maatpakkenontwerpster die ogenschijnlijk alles prima voor elkaar heeft. Haar leven bestaat uit werken en feesten met haar vriendengroep ‘Katjelam’. Maar als zelfs haar losbandige vriendin Nikita besluit te gaan trouwen, wordt Rozemarijn keihard geconfronteerd met het feit dat haar wilde leven misschien wat eenzaam begint te voelen. Ze heeft dringend een date nodig voor de bruiloft en tot overmaat van ramp krijgt ze ook nog de organisatie van het vrijgezellenfeest op haar bord - met een groep vrouwen die niet verder van elkaar af konden staan. Gelukkig is daar Mindel, de ceremoniemeester met wie het al snel onverwacht goed klikt. En dan is er ook nog Magnus, de knappe klant uit haar zaak die misschien best als date mee wil gaan. Wat volgt is een zoektocht naar vriendschap, aantrekkingskracht, en de vraag waar liefde eigenlijk écht over gaat.
Jonkman laat hier wederom zien dat ze meer is dan alleen de koningin van het grappige woord. En wat dan liefde is is feelgood met een knipoog én een hart.
Wat begint als een luchtige zoektocht naar een bruiloftspartner, groeit uit tot een verhaal over vriendschap, identiteit en jezelf opnieuw ontdekken. De subtiele manier waarop Jonkman diversiteit een plek geeft in het verhaal, zonder het er duimendik bovenop te leggen, is verfrissend en doeltreffend.
De typische Jonkman-humor is in dit boek weer volop aanwezig. Wie bekend is met haar eerdere werk weet dat je hardop zult grinniken, zo niet proesten. Toch blijft het niet alleen maar bij lolligheid. Het is knap hoe Jonkman de balans bewaart tussen luchtigheid en diepgang, zonder in clichés te vervallen. Want Rozemarijn is meer dan een komische noot. Ze worstelt met verwachtingen, met het loslaten van vriendschappen, met het idee dat volwassen worden niet per se hetzelfde hoeft te betekenen als settelen. Haar ontdekkingstocht is herkenbaar en oprecht, en Jonkman weet dat prachtig te verpakken in scherpe dialogen, onverwachte wendingen en een vloeiende verhaallijn.
De sfeer, de personages, de taalgrappen en de setting vallen perfect in elkaar en maken En wat dan liefde is tot een heerlijke leeservaring. Het verhaal is misschien niet baanbrekend of diepgravend, maar het is wél een feestje van begin tot eind – een heerlijke feelgood zoals alleen Lisette Jonkman die kan schrijven: droge humor, vrolijk en verrassend gelaagd. Een absolute aanrader voor iedereen die houdt van Nederlandse feelgood met een knipoog.
1
Reageer op deze recensie