Het Messias mysterie deed me denken aan Timeline van Michael Crichton (1999). Archeologische opgravingen waarin een voorwerp uit deze eeuw wordt gevonden. Andreas Eschbach doet het origineler door de lezer complexe techniek te besparen waarmee een tijdreis wordt georganiseerd. In het begin van het boek lijkt daar sprake van te zijn maar voor mij gaat het verhaal een paar niveaus dieper door de prachtige, summiere beschrijving waarop een backpacker tijdens een bezoek aan een oudheidkundig complex in Israël  verdwaalt in een crypte en in de dagen van Jezus terechtkomt zonder terug te kunnen.
Niks geen oeverloos getheoretiseer over quantummechanica of wormgaten. Het doet me deugd dat Eschbach niets heeft vergeten waar ik ook al jaren in stilte over filosofeer, de paradox van zijn en niet zijn. Toch rijzen een paar vragen, terwijl de figuur aan het eind op reis gaat, moet ergens nog zijn geraamte liggen bewaard. Hoe rijmt zich dat? En verder: De hedendaagse tourist John, over wiens onverwachte nieuwe leven in de tijd van Jezus Christus weinig wordt vermeld, zal in zijn nieuwe leven met Esther, met wie hij trouwde, toch een aantal dingen hebben verteld die de wereldgeschiedenis nog in petto had? Zoals de ontdekking van Amerika, waar hij vandaan kwam, de uitvindingen die gedaan zijn. Zo zou hij een stempel kunnen hebben gezet op de `toekomstige’ tijd, door bv.  kennis van het behandelen van zieken of het conserveren van voedsel? En dat, zou doorfantaserend de wonderen van Jezus hebben kunnen verklaren, volgens mij ligt daar voor Eschbach genoeg stof voor een spannend vervolgdeel dat zich afspeelt tussen 25 en 35 na Christus.