Geluk met een slokje whisky

Bedankt De Verhalenfabriek voor het recensie-exemplaar van ‘Geluk met een slokje whisky’.

Als Milou te horen krijgt dat ze een huis in Schotland geërfd heeft is ze niet alleen verbaast maar ook stiekem heel erg toe aan verandering van omgeving.

Hoewel het plan in eerste instantie is om het huis op orde te maken voor de verkoop, wordt ze al gauw verliefd op alles wat het te bieden heeft. Niet alleen het huis heeft potentie, maar de omgeving, de mensen en de rust zorgen ervoor dat Schotland al snel in haar hart gaat zitten.

Het is duidelijk dat Milou een rugzakje met zich meedraagt. Ze moet moeite doen om de ballen hoog te houden en heeft een gejaagdheid over zich heen. Het maakt haar als personage intrigerend. Hetzelfde geldt ook voor de relatie van haar oom, van wie ze het huis geërfd heeft, en haar vader. Er speelt vanalles wat gaandeweg uit de doeken gedaan wordt. Het zorgt ervoor dat je als lezer helemaal in het verhaal gezogen wordt.

De fijne schrijfstijl van Simoné Steenkamp werkt daar ook aan mee. Ze weet niet alleen de personages maar ook de omgeving met genoeg details uit de doeken te doen, zonder overdadig te worden in haar woorden. Je waant je daardoor al heel snel écht in Schotland en middenin het verhaal.

Ondertussen begint Milou ook een band met de bewoners van het dorp op te bouwen, wat ook weer een leuke lijn in het verhaal is. De keuze tussen blijven en terug gaan naar Nederland wordt steeds lastiger, zeker als ook Milou’s rugzakje uitgepakt wordt.

‘Geluk met een slokje whisky’ is een heerlijk tussendoortje, wat gewoon voelt als een volledig verhaal als je het hebt uitgelezen. Het heeft een verrassende diepgang voor een kortverhaal dat verschillende levenslessen blootlegt maar toch altijd zijn feelgood-vibe behoud.