Goede ideeën, maar klopt het wel?

Samenvatting:
De geschiedenis van de mens wordt beschreven vanaf de evolutie,
dus ook voorlopers van de mens. Deze geschiedenis wordt gebaseerd
op de revoluties die plaatsvonden in de ontwikkeling zoals
de cognitieve, de agrarische en de wetenschappelijke revolutie.
Hij laat zien hierbij steeds mythen en grote verhalen een rol spelen,
zoals volgens hem religies en het communisme, het libealisme,
het naziisme en volgens Harari ook het christendom.
In het boek staan een aantal denkbeelden waarin de wereld ook
op een heel andere manier wordt bekeken. Het boek is goed geschreven en
absoluut niet saai. Door de manier van denken en de ideeën
die erin beschreven worden zet het boek aan om zelf ook goed
over deze denkbeelden na te denken. Maar aan het einde wordt een toekomst
perspectief gegeven gebaseerd op ontwikkelingen binnen de
wetenschap, en daarbij worden nauwelijks nog
op de historie gebaseerde denkbeelden gebruikt.

Opinie:
Het boek is goed geschreven en laat zich met erg veel vaart lezen.
Maar bijvoorbeeld in de beschrijving van het christendom wordt
vaak de plank erg is geslagen, dus ga je afvragen hoe goed de
beschreven denkbeelden van de andere wereldbeschouwingen kloppen.
Verder worden alle grote wereldbeschouwingen weggezet als
mythen, waar niets van deugd, er is maar één waarheid en dat is
wat hijzelf verteld. Een wel heel erg arrogante kijk op de wereld!
Dat is precies wat hij andere wereldbeschouwingen verwijt.
Wat meer voorzichtigheid en meer nuancering zou het boek
zeker veel waardevoller maken. Wat bovendien opvalt is zijn
wel erg positieve kijk op de islam. Op veel andere werledbeschouwingen
heeft Harari veel commentaar, het christendom wordt zelfs in
één adem genoemd met de nazi's ! maar de islam wordt wel heel
erg positief belicht als de godsdienst van vrede. De kruistochten
waren (terecht) een ramp, maar de veroveringen van de islam rond
de middellandse zee rond 700-1000 waren het uitdragen van een
beschaving! De opkomst van IS wordt helemaal niet genoemd.
Ook de wetenschappelijke bijdrage van de islamistische wetenschap in
de oudheid wordt erg overdreven. Soms wordt gesuggereerd dat aan het
begin van de jaartelling deze bijdrage veel belangrijker was dan
de kennis uit West Europa ( nb Mohammed leefde omstreeks 600 n Chr. ).
Bijvoorbeeld de schrijfwijze van de decimale getallen komt uit India en
is dus geen islamitische vinding. Verder wordt er met geen woord
gesproken over de belangrijke ontwikkelingen in de Middeleeuwen.
Harari volgt hierbij het verlichtingsdenken dat de middeleeuwen
erg negatief laat zien. Terwijl ook in de middeleeuwen belangrijke
uitvinden zijn gedaan ( zoals de bril, de ploeg, de stijgbeugel, enz )
De laatste hoofdstukken hebben niet meer met geschiedenis te maken,
maar is één grote lofzang op de verdiensten van de wetenschap en de
geweldige vooruitgang die deze heeft gebracht. Daaruit wordt een
toekomst voorspelling afgeleid, die hetzelfde beeld geeft als veel
andere erg optimistische boeken die vooral ook in de periode 1970-1980
zijn verschenen ( en waar ook niets van terecht is gekomen )
Hierdoor verliest het boek erg veel aan waarde.
Jammer, want ondanks dat
zet het boek wel aan om zelf over het verhaal na te denken.