Lastig te begrijpen zonder deel één gelezen te hebben

Het boek begint met de moord op een man, gepleegd door een vrouw. Je weet niet wie de personen zijn en waarom het gebeurt, maar zit meteen middenin het verhaal. Na deze proloog begint het eerste deel van het boek, Reflectie, en maak je kennis met de hoofdpersoon. Elisabeth Teerlinc is een mooie, alleenstaande vrouw. Ze woont in een prachtig appartement in Venetië en beheert een kunstgalerie, Gentileschi. Door haar werk kan ze zich veel permitteren, waardoor ze in grote luxe leeft.
Er gebeuren de laatste tijd echter onverklaarbare dingen in haar woning: steeds als ze thuiskomt zijn er dingen verdwenen of verschoven. Elisabeth, die vroeger Judith Rasleigh heette, komt erachter dat een grote naam in de kunstwereld iets van haar wil en haar op deze manier probeert te intimideren. Ook blijkt deze man alles te weten over Elisabeths verleden, iets dat zij krampachtig probeert te verbergen. Om ervoor te zorgen dat haar verleden verborgen blijft, gaat ze de confrontatie aan en schuwt daarbij niets. Van verleidingen tot moord, ze zet alles in om te krijgen wat ze wil.

Domina is het zelfstandig te lezen vervolg op Maestra. Een minpunt hieraan vind ik dat er heel veel gerefereerd wordt aan dit voorgaande deel, waardoor ik steeds het gevoel had niet het complete verhaal te lezen. Er gebeurt enorm veel in het boek en daarbij zijn veel personages betrokken, die meestal ook een rol hebben gespeeld in het vorige boek. Heden en verleden lopen daarbij constant door elkaar heen, waardoor het een lastig boek is om te begrijpen.

Het laatste deel van het verhaal, Dispersie, heeft een open einde. Het verhaal van Elisabeth is dus nog niet einde en wordt vervolgd in het laatste deel van dit drieluik. Het boek is gedetailleerd beschreven en je kunt merken dat de schrijfster veel research heeft gedaan en weet waarover ze schrijft. Een mooi, maar ingewikkeld boek dus, dat vast beter te begrijpen is als je deel één ook gelezen hebt.