Interessant, maar te lang

Dit verhaal beschrijft zowel het leven van Esther Velasquez in Londen, een emigrante uit Amsterdam uit de 17e eeuw, als dat van Helen Watt, een hedendaagse historica, gespecialiseerd in de Joodse geschiedenis.

Het verhaal wisselt steeds tussen twee verhaallijnen: Esther werkt voor een blinde rabbijn in Amsterdam en komt erachter dat ze heel graag leest, schrijft en filosofeert over het geloof. Iets dat heel ongewoon is voor een vrouw uit de 1660. De andere verhaallijn speelt zich af in 2000, wanneer de Engelse Helen een belangrijke ontdekking doet: in een Londens landhuis worden diverse eeuwenoude Joodse geschriften ontdekt. Samen met haar stagiaire Aaron mag ze deze onderzoeken en als snel blijkt dat ze iets heel bijzonders in handen hebben.

Hoewel het onderwerp erg boeiend was, had het verhaal van mij de helft korter gemogen. De hoofdstukken waren zo lang en gedetailleerd, dat ik vaak mijn aandacht verloor. De toon van het boek is bijna poëtisch te noemen en zeker de brieven die opgenomen zijn, vergen daardoor veel concentratie tijdens het lezen. Niet een boek dat je eventjes tussendoor leest, maar eentje waarbij je echt moet opletten.

De Joodse geschiedenis komt uitgebreid aan bod en dat was wel iets dat ik met veel interesse las. Alle ontberingen die het Joodse volk door de eeuwen heen heeft moeten doorstaan zijn gruwelijk en daar word je je (weer) bewust van tijdens het lezen van deze roman.