Introvert verhaal

Een stille dood suggereert iets kleins, iets intiems.En dat klopt wel. Het verhaal is introvert: daarmee bedoel ik dat het lijkt alsof Brunetti meer aan het nadenken is over de implicaties van de misdaad dan over de misdaad zelf. Het is intern gericht, zoekend naar een verborgen waarheid. Eerste vraag die bovenkomt is óf er wel een misdaad is gepleegd of dat de persoon die het meldt het zich allemaal verbeeld. Ja, er zijn doden gevallen maar zijn ze ook vermoord? Gaandeweg achterhaald Brunetti op zijn eigen wijze de waarheid.

Een stille dood is niet per se spannend maar wel boeiend. We komen weer iets meer te weten over de persoon Brunett, zijn normen en waarden en hoe hij zijn werk doet. En we leren meer over de (corrupte?) samenleving in Italië die voor ons noorderlingen tegelijk exotisch en beschamend overkomt. Daarin moet de integere Brunetti zijn weg zoeken; soms wint hij en soms verliest hij - en is daar ook filosofisch over: het is nu eenmaal de maatschappij waarin hij leeft.