Spanning en bedrog in Limburg

‘Het politieduo Coppens en Vercauteren krijgt een zaak binnen van een neergeslagen jongeman. Tom, een jongeman met het syndroom van Down, wordt ernstig gewond gevonden in een stal van een manege. Aan Coppens en Vercauteren de taak om te achterhalen welke duistere zaakjes er zich op de manege plaatsvinden. Van de koppige Limburgers krijgen ze echter weinig medewerking.’
•
Dit is het eerste boek in een nieuwe Vlaamse politiereeks met Coppens en Vercauteren in de hoofdrol. Dullers hanteert een bijzondere schrijfstijl: ik had bijna het idee dat ik naar een radio-hoorspel aan het luisteren was. Maar eenmaal aan gewend is het niet vervelend, het heeft wel iets. Ook het Vlaams past prima, zeker bij de setting in Belgisch Limburg. Coppens & Vercauteren is een illuster duo, het type ruwe bolster, blanke pit. Ook zijn ze ook wel wat fout, vooral op het gebied van hoe ze naar vrouwen kijken. In het begin kon ik daar wel smakelijk om lachen (het hoeft van mij niet altijd politiek correct te zijn in fictie), maar naar mate het boek vorderde kreeg ik er wel een beetje genoeg van.
Het verhaal vond ik wel aardig, maar spannend wordt het nergens. Dat de dader eigenlijk halverwege al in zicht komt, dat maakt het er niet beter op. Wel vond ik het grappig om herkenning te vinden in de setting, als inwoner van het Nederlandse deel van Limburg. Maneges heb je hier ook te over en de mentaliteit van de Limburgers..... Klopt aardig! (maar dat mag ik natuurlijk niet vinden als ‘niet-van-oorsprong-Limburger), ;-)
Ik denk dat de serie wel potentie heeft, maar ik weet niet of ik het type lezer hier wel voor ben. Maar met wat meer ontwikkeling van de karakters, wat minder seksisme en niet halverwege al het plot weggeven.......wie weet!