Bijna volmaakt

In het dagelijkse leven is de Amerikaan Michael Byrnes een gefortuneerde zakenman die allesbehalve afhankelijk is van de pen. Toch weerhoudt het hem er niet van te schrijven. Hij debuteert met Het volmaakte relikwie  en heeft kans gezien hierin alles te betrekken waar hij weet van heeft.

Om een tombe onder de Tempelberg in Jeruzalem bloot te kunnen leggen, plaatsen professionele dieven explosieven. Zodra ze een bres hebben geslagen in de muur van de tombe zien ze een aantal kisten staan waarvan ze er één meenemen. Er ontstaat een harde strijd als ze te vroeg worden opgemerkt en het dodental onder de Israëlische soldaten is groot. De dieven proberen onder een regen van kogels met een gevechtshelikopter te ontsnappen. De vraag rijst wie dit misdrijf heeft gecoördineerd. Zijn het de Israëliërs geweest, of is misschien een Palestijnse groepering verantwoordelijk?
Vanuit Vaticaanstad krijgt genetica Charlotte Hennesey een vreemd verzoek. Ze wordt gevraagd een 2000 jaar oud skelet te onderzoeken. Opmerkelijk is dat het om de restanten gaat van iemand die gekruisigd is. Ze heeft haar twijfels over de echtheid van het skelet. Maar wat als het geen vervalsing blijkt te zijn? Hennesey besluit met de hulp van een antropoloog aan alle onduidelijkheid een einde te maken. Samen doen ze de ene na de andere onthutsende ontdekking.

Van Jeruzalem naar Vaticaanstad en weer terug. Zo heeft Byrnes zijn hoofdstukken onderverdeeld. Op beide locaties worden steeds nieuwe vondsten geopenbaard, tot aan de laatste pagina'’s toe.
Het volmaakte relikwie  is spannende misdaad met noemenswaardige wetenschap, waarin de schijnwerpers gericht zijn op het geloof in de breedste zin van het woord. Centraal staan theologie, pathologie en anatomie. Saaie materie is het nooit. Byrnes demonstreert bovendien zijn historische kennis waarmee hij een zoveelste laag toevoegt aan het geheel. De tijd die hij aan research heeft gespendeerd mag er zijn. Opmerkelijk is dat de schrijver stelt de feiten vooral van boekenplanken, videobanden, dvd’'s en het internet te hebben gehaald. Dit maakt zijn prestatie nog meer bewonderenswaardig, want het geschrevene lijkt uit de hand van echte wetenschappers te komen.

Het boek is dusdanig goed geschreven dat je bereid bent één voorwaarde voor een meesterwerk door de vingers te zien: de protagonist steekt niet met kop en schouders boven de andere personages uit. Zelfs als het boek uit is blijft er twijfel bestaan wie de hoofdrol daadwerkelijk vervult. Voor alle personages geldt dat ze zich in het schemergebied tussen round en flat characters bevinden. Maar in een boek als Het volmaakte relikwie  doet dit weinig ter zake. Uit letterlijk alle andere aspecten, zoals de setting, historische feiten, dialogen en de plot, haalt Byrnes het maximale rendement. Hij laat overdreven spectaculaire scènes links liggen en geeft voorrang aan wetenschappelijke benaderingen. Zijn voorkeur gaat uit naar ongecompliceerde zinnen die lekker lezen. Geen stilistische schrijfstijl dus.

Wat Byrnes schrijft is geboren uit zorgvuldige research, aangevuld met spannende fictie. De feiten zijn onweerlegbaar: de evenknie van Dan Brown is opgestaan.