Het gevaar dat populisme heet

Hoe overtref je een boek waarmee je twee jaar eerder De Gouden Strop won? Niemand minder dan Roel Janssen zag zich voor dit probleem gesteld. Met De tiende vrouw  won de NRC-redacteur behalve Neerlands grootste spannende boekenprijs ook de harten van het thrillerminnende publiek. De witwaspraktijken en liquidaties werden met huid en haar verslonden. In Janssens ‘'nieuwste’', De stem van het volk, wordt een sterk gekruid populisme opgediend. Wederom een actueel onderwerp.

Nikki Koudstaal is getrouwd met Bart-Jaap, een makelaar met politieke ambities. Hun huwelijk hangt als los zand aan elkaar. Nikki slijt haar dagen op de golfbaan en houdt er een minnaar op na. Bart-Jaap is zich van kwaad bewust. Hij is volledig met zijn hoofd bij Eva Perdon, een van de deelnemers aan de zeer populaire tv-show 'Wie wil het volk?'. Deze show stelt kijkers in de gelegenheid een nieuwe politiek leider te kiezen. Eva ziet er niet alleen zeer goed uit, ze weet ook uitstekend te scoren bij het publiek. Bart-Jaap besluit daarom met een stel projectontwikkelaars een werkgroep op te richten om haar te begeleiden. Eva moet en zal uitgroeien tot een van de machtigste vrouwen van het land.
Nikki rijdt op een dag een scooter met twee Marokkaanse jongens aan. Ze eisen een grote som geld en zetten Nikki dusdanig onder druk dat ze haar adres geeft. Een fout met vergaande gevolgen. Zodra Bart-Jaap lucht krijgt van de chantage besluit hij er munt uit te slaan. Wat zijn vrouw is overkomen, kan Eva Perdon naar de overwinning van 'Wie wil het volk?' leiden.

De omslag spreekt van een literaire thriller. Een complete misvatting. De stem van het volk   is een politieke thriller ten voeten uit. Dankzij de zeer toegankelijke schrijfstijl en korte hoofdstukken is het heerlijk lezen. Wel waagt Janssen zich op het randje van een cliché plot. De manier waarop Eva Perdon zich manifesteert en er binnen de rijkeluisclubjes wordt gecommuniceerd lijkt zwaar overdreven. De oplettende lezer zal echter inzien dat de geschetste beelden zeer realistisch zijn. De platvloerse taal die rijkaards in besloten kring voeren, is dagelijkse praktijk. Zelfs het vaak terugkerende ‘'kutmarokkanen’' behoort tot hun jargon. De straattaal van jongeren wordt bovendien verbluffend goed neergezet. Dat Janssen hier veel onderzoek naar heeft verricht, laat zich niet lang raden. Hij deinst er zelfs niet voor terug de banden van bankiers, advocaten en makelaars met de drugsmaffia bloot te leggen.

De verhaallijn is gebouwd rondom het zeer actuele populisme. Eva Perdon (een verbastering van Evita Perón, Argentijnse first lady uit de eerste helft van de vorige eeuw) vaart voor haar campagne met de stroom mee Lobith binnen. Met de nadruk op ‘met de stroom mee,’ want dat mensen gevoelig zijn voor massamanipulatie wordt in het verhaal meer dan ooit duidelijk. De macht van de media gaan ver en Janssen waarschuwt.
Protagonist Nikki Koudstaal vormt helaas een kleine smet op het geheel. Voor een dame die is opgegroeid met golfclubs en kaviaar haalt ze onevenredig riskante toeren uit. Als een rechercheur haar had bijgestaan, was het een stuk geloofwaardiger geweest.

De tiende vrouw  heeft de auteur niet overtroffen. Wel presteert hij het ook nu weer de lezer aan het denken te zetten. Roel Janssen voorziet een toekomst die zodra het boek uit is werkelijkheid kan zijn.