Hartverwarmend

Missy is achtenzeventig en eenzaam. Ze woont in haar eentje in een groot huis, haar man is er niet meer, haar kinderen zijn het huis uit. Haar zoon woont in Australië met vrouw en kind, 1x per jaar komt hij over met Kerstmis. De rest van de tijd hebben ze via email en skype contact maar dat voelt niet echt goed. Met haar dochter heeft ze heel weinig contact en al helemaal niet sinds die verschrikkelijke ruzie op haar verjaardag. Missy moet het dus grotendeels alleen doen en dat vindt ze verschrikkelijk. De meeste dagen neemt ze nog niet de moeite om zich fatsoenlijk aan te kleden en ook van gezonde maaltijden komt niet veel terecht.
Op een dag ontmoet ze in het park twee heel verschillende vrouwen. In eerste instantie moet ze niets van hen hebben maar beide vrouwen weten iets in Missy te raken. Langzaam ontdooit ze, maakt ze contact en dat blijkt zó veel leuker te zijn dan ze dacht. Er ontwikkelt zich een hechte vriendschap tussen de drie vrouwen. Missy geniet en helpt op haar manier de andere twee vrouwen met bv oppassen. Dan doet Bobby haar intrede, een hond die tijdelijk een opvangadres nodig heeft. Daar zit Missy natuurlijk helemaal niet op te wachten maar ze kan niet weigeren, ze heeft immers de ruimte. Bobby laat de laatste restjes ijs rondom haar hart smelten.
We worden het verhaal van Missy ingezogen. In eerste instantie is ze verzuurd, ze kan niet meer genieten van het leven. Maar ze moet een stap naar buiten zetten, in eerste instantie naar het park. Door toedoen van de twee onbekende vrouwen waagt ze zich steeds meer naar buiten, naar de wereld, het doet haar goed. Missy kijkt ook terug op haar leven, in eerste instantie wat verbitterd maar gaandeweg durft ze zichzelf ook in de ogen te kijken. Daar is moed voor nodig maar dat heeft Missy. Het leven lacht haar weer toe.
Een leuke roman met een origineel thema, ik heb ervan genoten, vier sterren.