Arthur Potter (geen familie) heeft zijn dagje niet. Net op de verjaardag van zijn overleden vrouw wordt hij dringend weggeroepen. Drie misdadigers zijn uit de gevangenis ontsnapt, gijzelden een bus met doofstomme kinderen en twee leraressen en hebben zich in een vervallen en luguber slachthuis verschanst. Als FBI-agent heeft Arthur Potter een reputatie opgebouwd als onderhandelaar bij gijzelingsacties. Hij moet er nu voor zorgen dat de gijzelnemers zich overgeven. Het belooft een moeilijke opdracht te worden, want de leider van de misdadigers, Lou Handy, schiet al snel een van de meisjes koelbloedig dood. Als overmaat van ramp keren enkele van Potters collega's zich tegen hem. Ondanks al deze moeilijkheden probeert Potter een band te smeden met de kille Lou Handy. Kan hij een bloedbad vermijden?

Het hoofdpersonage is een onderhandelaar bij gijzelingsacties. In Monddood wordt dus vooral veel gepraat. Toch is het een boeiende thriller, vooral omdat je het drama vanuit verschillende gezichtspunten kan volgen. Je voelt als lezer de spanning die Potter en zijn team ervaart. Maar je leest ook hoe een van de gijzelaars, Melanie, een jonge doofstomme lerares, het drama beleeft. Voor haar en haar jonge leerlingen is de situatie des te traumatischer, omdat ze niets horen, op brute wijze uit hun gesloten leefwereldje worden gerukt en moeilijk met de gijzelnemers kunnen communiceren. Melanie slaagt er toch in te evolueren van een bange wezel tot een moedige vrouw. Wat Lou Handy bezielt, is minder duidelijk. Is hij een psychopaat of moordt hij uit berekening? Aan de lezer om het zelf uit te maken.

De keuze van Jeffery Deaver om doofstomme kinderen als gijzelaars te nemen is briljant. Het accentueert het machteloze gevoel dat zij ervaren. Bovendien is het ook interessant te lezen hoe hun wereldje eruit ziet. Zo bestaat er een verschil tussen Doven (met een hoofdletter) en doven. Monddood blijft tot het einde verbazen. Net wanneer je denkt dat alles achter de rug is en het boek rustig naar het einde kabbelt, schudt Deaver de lezer wakker met een verrassing van formaat.

Het verhaal van Monddood speelt zich in een tijdspanne van minder dan één dag af. Als je niet oppast, laat je al je werk liggen en verslind je dit boek eveneens in één etmaal. Een echte aanrader dus.