Lezersrecensie
Een fantastisch debuut fantasy van eigen bodem
De laatste ravendochter van Merel Godelieve is een boek vol liefde, geheimen, familiegeheimen en magie. Een fantastisch debuut fantasy van eigen bodem.
Over het boek:
Duncannon Castle is het enige wat Erin nog overheeft van haar moeder, en ze doet er alles aan om haar familiekasteel overeind te houden. Maar de kosten hopen zich op en de b&b-gasten blijven weg. Haar enige hoop is een Amerikaanse filmstudio, maar als die een ander kasteel kiest als set voor een nieuwe film, lijkt ook deze hoop vervlogen. Wanhopig keert Erin zich tot de stem diep onder het kasteel, een die haar al jaren toefluistert en haar altijd heeft geholpen. De volgende ochtend is de andere kasteelheer dood en de filmploeg onderweg.
Ondanks dat fantasy niet mijn genre is, vond ik dit boek toch wel erg boeiend om te lezen. In het begin moest ik er echt even inkomen. Ik vond namelijk dat er meteen veel informatie was en ik ben er te laat achter gekomen dat er in het boek een namenlijst stond. Dit was voor mij als niet fantasy lezer echt top!
Ik vond het erg leuk dat dit boek vanuit verschillende perspectieven was geschreven namelijk in het heden en verleden, Ierse mythe en natuurlijk de dagboek verhalen die schrijft naar haar overleden moeder. Dat laatste vond ik echt een ontzettend leuke en spannende toevoeging aan dit boek dat wat mij betreft echt voor diepgang heeft gezorgd.
Bedankt Luitingh-Sijthoff voor dit prachtige boek, want ook dit moet vind ik nog wel even benoemd worden, want het fysieke boek is echt prachting! En dat ik deel mocht uitmaken van de leesclub!
Over het boek:
Duncannon Castle is het enige wat Erin nog overheeft van haar moeder, en ze doet er alles aan om haar familiekasteel overeind te houden. Maar de kosten hopen zich op en de b&b-gasten blijven weg. Haar enige hoop is een Amerikaanse filmstudio, maar als die een ander kasteel kiest als set voor een nieuwe film, lijkt ook deze hoop vervlogen. Wanhopig keert Erin zich tot de stem diep onder het kasteel, een die haar al jaren toefluistert en haar altijd heeft geholpen. De volgende ochtend is de andere kasteelheer dood en de filmploeg onderweg.
Ondanks dat fantasy niet mijn genre is, vond ik dit boek toch wel erg boeiend om te lezen. In het begin moest ik er echt even inkomen. Ik vond namelijk dat er meteen veel informatie was en ik ben er te laat achter gekomen dat er in het boek een namenlijst stond. Dit was voor mij als niet fantasy lezer echt top!
Ik vond het erg leuk dat dit boek vanuit verschillende perspectieven was geschreven namelijk in het heden en verleden, Ierse mythe en natuurlijk de dagboek verhalen die schrijft naar haar overleden moeder. Dat laatste vond ik echt een ontzettend leuke en spannende toevoeging aan dit boek dat wat mij betreft echt voor diepgang heeft gezorgd.
Bedankt Luitingh-Sijthoff voor dit prachtige boek, want ook dit moet vind ik nog wel even benoemd worden, want het fysieke boek is echt prachting! En dat ik deel mocht uitmaken van de leesclub!
1
Reageer op deze recensie