Verdrietig, aangrijpend maar tevens prachtig verhaal over de nasleep van de tweede wereldoorlog

Werkelijk een boek om kippenvel van te krijgen. Parnassia is een verdrietig, aangrijpend maar tevens prachtig verhaal over de nasleep van de tweede wereldoorlog, waar generaties lang nog de sporen van zichtbaar zijn. Een boek dat je altijd bij zal blijven en waar je direct aan wordt herinnerd wanneer de tweede wereldoorlog ter sprake komt.


Samenvatting
Let op, deze samenvatting is erg uitgebreid en geeft iets meer weg dan sommige boekfanaten fijn vinden.

Het Joodse meisje Rivka wordt in 1942 ondergebracht in Zeeland bij een dominee en zijn vrouw om te voorkomen dat ze door de jodenvervolging in een concentratiekamp terecht komt. Rivka krijgt te horen dat ze vanaf dan Anneke heet en dat haar ouders zijn omgekomen tijdens de bombardementen in Rotterdam. Ze leert om papa en mama te zeggen tegen de dominee en zijn vouw en al snel wordt Anneke ondergedompeld in de Christelijke gemeenschap. Eigenlijk lijkt het erop dat ze heel gelukkig is.

Na een paar jaar is de oorlog afgelopen en staan Rivka’s vader en broer op de stoep om haar weer op te halen. De dominee en zijn vrouw kunnen zelf geen kinderen krijgen, zij zijn gehecht aan ‘Anneke’ en willen Rivka eigenlijk helemaal niet meer teruggeven aan haar biologische ouders. Er worden verschillende instanties bijgehaald en uiteindelijk wordt de piepjonge Rivka gevraagd of ze terug wil naar haar eigen ouders. Maar Rivka weet nog amper wie deze mensen zijn. Ze was immers heel jong toen ze onderdook en dus vertelt ze dat ze in Zeeland wil blijven. Dit tot grote teleurstelling van haar biologische en tevens Joodse familie.

Wanneer Rivka opgroeit komt ze in een identiteitscrisis terecht. Ze is opgegroeid in de Christelijke gemeenschap, maar voelt dat ze er toch niet helemaal bijhoort. Hoewel haar vader wil dat ze naar de huishoudschool gaat, wil zij juist meer leren en opgeleid worden tot docente. Rivka ligt continu met haar vader overhoop en ondertussen merkt ze dat ze steeds weer wordt aangetrokken tot het Joodse geloof en haar rituelen. Dit wordt ook geprikkeld door vage herinneringen van vroeger. Uiteindelijk loopt ze tegen een Joodse man aan waar ze mee trouwt en kinderen krijgt.

Het gezinsleven gaat niet bepaald van een leien dakje. Jaren later, wanneer de kinderen volwassen zijn, heeft Rivka’s dochter behoefte aan antwoorden. Ze gaat in gesprek met haar moeder over hoe het allemaal zo ver heeft kunnen komen.

Mening
Iedereen kent wel een oorlogsverhaal en iedereen weet van de gruwelijkheden die zich tijdens de tweede wereldoorlog hebben afgespeeld. In Parnassia wordt je daar niet direct mee geconfronteerd, in principe heeft de hoofdpersoon in eerste instantie maar weinig meegekregen van de oorlog. Toch maakt Zwaan met dit boek heel duidelijk hoeveel impact deze afschuwelijke oorlog heeft gehad op vrijwel iedereen die toen leefde. Parnassia laat zien hoeveel onrecht veel mensen is aangedaan en dat dat veel verder gaat dan dat je misschien in eerste instantie zou denken. De psychische schade waar veel mensen onder te lijden hebben gehad, worden sterk in kaart gebracht. Een prachtig boek dat je kippenvel bezorgt zonder dat je direct leest over de concentratiekampen, jodenvervolging, razzia’s en andere gruwelijkheden.

Over Josha Zwaan
Josha Zwaan heeft altijd een passie gehad voor schrijven. Op haar elfde had zij haar eerste manuscript al af. Hoewel de uitgevers onder de indruk waren, vonden zij het verhaal een wat zware thema’s bevatten voor kinderen. Het ging namelijk over ziekten en de dood. Josha is haar hele leven blijven schrijven en uiteindelijk bracht zij in 2010 haar debuutroman Parnassia uit. Wederom met een loodzwaar en aangrijpend thema, maar dit maal was het beslist geen kinderboek. Parnassia werd met veel lof ontvangen en goed verkocht.