Het ene moment grijpt het je naar de keel, het andere moment ...

Ik geef het toe; ik heb het boek vooral gelezen omdat het de Libris Literatuurprijs had gewonnen, maar ook omdat het al te lang geleden was dat ik nog iets van Jeroen Brouwers gelezen had. Ik vond het geen saai boek, ook al is het één lange monoloog, toch waren er net wat pagina's te veel aan vond ik. Toch heb ik enorm genoten van de taalvirtuositeit, de nieuw verzonnen woorden, de satirische en hilarische kijk van de knorrige hp op de wereld om hem heen en zijn eigen situatie, maar ook werd ik soms getroffen door de rauwe werkelijkheid van het aftakelend leven. Ik vind het een levensecht verhaal, erudiet uitgewerkt, rauw satirisch en hilarisch humoristisch maar het getuigd ook van een diep menselijke treurigheid. Jeroen Brouwers is een taalgigant maar het boek was mij net iets te lang.