Cosy crime meets Dan Brown

Amateur-genealoog Rik Wolters stuit tijdens een eigen stamboomonderzoek op de naam Marie de la Motte en een verband met de schilder Johannes Vermeer. Bij een bezoek aan het archief van Delft komt hij in contact met de tv-presentatrice Sandra Molenaars die meteen geïnteresseerd raakt in zijn onderzoek. Ze besluiten samen het spoor verder te onderzoeken maar wat ze van tevoren niet kunnen bevroeden is dat hun zoektocht inzet wordt van louche zaakjes.

Cosy crime meets Dan Brown! Frank Peters heeft met dit boek een verhaal geschreven dat zich moeilijk in een genre laat vangen. Zelf omschrijft hij het als een mysterie thriller, en ja, er wordt inderdaad achter een mysterie aangejaagd. Maar er zit ook een stukje Nederlandse (kunst)geschiedenis in verwerkt. Dat maakt het verhaal best uniek. Daarnaast neemt hij goed de ruimte om zijn twee hoofdpersonages, Rik Wolters en Sandra Molenaars, een gezicht te geven. Dat lukt goed: met een zwierige en gedetailleerde schrijfwijze worden twee uiterst sympathieke personages neergezet.

De historische zoektocht door archieven en plaatsen is intrigerend. Hoe dicht kunnen ze bij een unieke ontdekking geraken? Dat er kapers op de kust zijn met andere belangen maakt het extra spannend. Helemaal geheim is het niet wie er nog meer achter de geheimen aanjaagt aangezien het verhaal vanuit verschillende vertelperspectieven verteld wordt. Dat zijn er overigens best veel, maar toch raakte ik daar als lezer niet door overweldigd. Ook de stukjes die vanuit Marie de la Motte en de zwager van Vermeer, Willem Bolnes, verteld worden vond ik een leuke en informatieve aanvulling leveren aan het verhaal.

Kortom, dit debuut van Frank Peters was voor mij een positieve verrassing wat duidelijk smaakt naar meer. Gelukkig is dit een eerste deel van een serie rondom Rik Wolters en Sandra Molenaars en aan het eind wordt ook al even gehint naar een volgend avontuur. Ik ben erg benieuwd of dit ook een historische achtergrond zal gaan hebben of juist een heel andere invalshoek. Voor mij is dat om het even, ik kijk gewoon al uit naar een volgende ontmoeting met het team Wolters/Molenaars!