Lezersrecensie
Draag geen rode lippenstift...
Loes den Hollander staat bekend om haar psychologische thrillers waarin ze speelt met perspectieven en verwachtingen. Wurgcontract is daarop geen uitzondering. Toch had ik in het begin moeite om door te lezen. Het onderwerp raakte me als moeder, waardoor ik het af en toe moest wegleggen. Het verhaal voelt beklemmend en confronterend, en dat maakte dat ik er even door moest bijten..
Toch bleef het boek trekken. Naarmate het verhaal vorderde, werd ik steeds meer meegenomen in de complexe relaties tussen de personages. Den Hollander bouwt de spanning op en weet je telkens te laten twijfelen over de bedoelingen van de hoofdpersonen. De wisselende perspectieven en korte hoofdstukken houden het tempo hoog, waardoor je nieuwsgierig blijft naar wat er echt speelt.
Wat dit boek extra interessant maakt, is de psychologische laag. De lezer krijgt een inkijkje in de geest van een man die als kind misbruikt is en door zijn moeder verloochend werd. Dit trauma heeft hem gevormd en maakt hem tot een manipulerende, gevaarlijke figuur. Zijn verleden verklaart zijn handelen, zonder dat het hem verontschuldigt. Tegelijkertijd laat het boek zien hoe kwetsbaar mensen kunnen zijn na een mislukte relatie. De vrouwen in het verhaal hunkeren naar liefde en erkenning, waardoor ze zich laten meeslepen door de charme van een knappe, charmante man. Ze negeren hun intuitie en stap voor stap raken ze verstrikt in een situatie die ze niet hadden voorzien.
Wat me vooral bijbleef, is het bijzondere plot. Waar je in sommige thrillers al vroeg een vermoeden krijgt van de ontknoping, weet Loes je hier weer op het verkeerde been te zetten. Net als je denkt dat je doorhebt hoe het zit, blijken de zaken toch anders in elkaar te steken. De ontknoping was verrassend en gaf het verhaal een extra laag.
Al met al is Wurgcontract een intrigerende thriller die je soms even laat slikken, maar uiteindelijk niet loslaat. Het boek speelt met psychologische thema’s en laat zien hoe het verleden iemand kan vormen – en hoe makkelijk je in een val kunt lopen als je op zoek bent naar liefde. Het is een boek dat tijd nodig had om me echt te pakken, maar toen dat eenmaal gebeurde, wilde ik door tot het einde.
Gelukkig draag ik geen rode lippenstift... Lees het boek, dan weet je waarom.
Toch bleef het boek trekken. Naarmate het verhaal vorderde, werd ik steeds meer meegenomen in de complexe relaties tussen de personages. Den Hollander bouwt de spanning op en weet je telkens te laten twijfelen over de bedoelingen van de hoofdpersonen. De wisselende perspectieven en korte hoofdstukken houden het tempo hoog, waardoor je nieuwsgierig blijft naar wat er echt speelt.
Wat dit boek extra interessant maakt, is de psychologische laag. De lezer krijgt een inkijkje in de geest van een man die als kind misbruikt is en door zijn moeder verloochend werd. Dit trauma heeft hem gevormd en maakt hem tot een manipulerende, gevaarlijke figuur. Zijn verleden verklaart zijn handelen, zonder dat het hem verontschuldigt. Tegelijkertijd laat het boek zien hoe kwetsbaar mensen kunnen zijn na een mislukte relatie. De vrouwen in het verhaal hunkeren naar liefde en erkenning, waardoor ze zich laten meeslepen door de charme van een knappe, charmante man. Ze negeren hun intuitie en stap voor stap raken ze verstrikt in een situatie die ze niet hadden voorzien.
Wat me vooral bijbleef, is het bijzondere plot. Waar je in sommige thrillers al vroeg een vermoeden krijgt van de ontknoping, weet Loes je hier weer op het verkeerde been te zetten. Net als je denkt dat je doorhebt hoe het zit, blijken de zaken toch anders in elkaar te steken. De ontknoping was verrassend en gaf het verhaal een extra laag.
Al met al is Wurgcontract een intrigerende thriller die je soms even laat slikken, maar uiteindelijk niet loslaat. Het boek speelt met psychologische thema’s en laat zien hoe het verleden iemand kan vormen – en hoe makkelijk je in een val kunt lopen als je op zoek bent naar liefde. Het is een boek dat tijd nodig had om me echt te pakken, maar toen dat eenmaal gebeurde, wilde ik door tot het einde.
Gelukkig draag ik geen rode lippenstift... Lees het boek, dan weet je waarom.
1
Reageer op deze recensie