Honden van Riga stelt mij toch enigszins teleur. Het gewelddadige, ongeloofwaardige einde is wel erg over the top. Psychologisch is het weinig overtuigend. Dat het boek toch nog drie sterren verdient is te danken aan de spanning, die wel degelijk goed is opgebouwd. Maar de melancholieke Wallander als een soort losgeslagen Dirty Harry? Dat past de goede man niet zo...