Een mooie en typische commissaris Salvo Montalbano

Nu Fazio is verdwenen na een verdacht telefoontje, maakt Salvo Montalbano zich ongerust en vreest hij het ergste. Zeker wanneer melding wordt gemaakt van twee lijken in een desolaat landschap. Fazio wordt echter levend teruggevonden met een zware hoofdwonde en geheugenverlies. Geleidelijk wordt duidelijk wat er gebeurd is.

De dans van de meeuw' is weer mooie thriller van Andrea Camilleri rond zijn commissaris Salvo Montalbano.
De schrijfstijl is vlot ven levendig met regelmatige hilarische momenten en mooie, vaak spitse dialogen.
Salvo Montalbano als karakter kennen we inmiddels. Een wat éénzelvige onderzoeksleider, die enkel zijn eigen idee volgt maar nooit loslaat.
Een man die van goed eten houdt en ook van een mooie vrouw kan genieten. Maar stilaan begint hij zich ook zorgen te maken over zijn ouderdom en zijn geheugen.

Zoals steeds bij Andrea Camilleri draait het verhaal ook hier rond de bureaucratie in de Italiaanse samenleving, waarvan Montalbano's chefs vaak het prototype zijn. Maar ook gaat het hier over de corruptie in de politiek en hun relatie met de mafia.

Andrea Camilleri wordt wel eens de Italiaanse Georges Simenon genoemd. Terecht: beide schrijven psychologische politieromans van hoog niveau, die blijvend zullen zijn in de geschiedenis van de misdaadliteratuur.