Meeslepend meesterwerk

Het zijn de ‘roaring twenties’ in de Verenigde Staten. Ondanks de drooglegging doen de jonge, rijke mensen zich te goed aan een overdaad van drank, jazz, geld en seks. Gatsby is de perfecte vertolking van de sfeer en stijl van deze tijd. Hij is een selfmade man, heeft zich tot miljonair weten op te werken en is geobsedeerd door geld, ambitie en de belofte van opnieuw beginnen. De weg naar de top en zijn uiteindelijke val vormen het verhaal over de American Dream en hoe vergankelijk en misleidend dromen kunnen zijn.

Wat kan je nog zeggen over een boek dat in de Verenigde Staten is uitgeroepen tot Great American Novel, meermalen verfilmd is (en wordt) en op middelbare scholen vaak op de verplichte literatuurlijst prijkt. Het boek heeft zich al lang bewezen. In 2013 komt de vijfde verfilming uit van F. Scott Fitgerald’s meesterwerk, met acteur Leonardo DiCaprio in de hoofdrol als The Great Gatsby.

De eerste pagina’s zijn wat moeizaam om te lezen. Je moet echt nog ín het verhaal komen en de bloemrijke taal van de auteur maken het er ook niet makkelijk op. Maar als alle hoofdpersonen zijn geïntroduceerd en het feest letterlijk losbarst, is het een meeslepend verhaal. Sterker nog, het zou niet misstaan als soapserie! Laat de critici het maar niet horen dat ik een literatuurmeesterwerk vergelijk met een Goede Tijden, Slechte Tijden. Door de slimme cliffhangers en de kundig opgebouwde spanning en hoe het verhaal aan het einde van het boek ineens een heel andere kant op gaat, blijf je op het puntje van je stoel zitten. Waar het verhaal me in het begin niet snel genoeg ging, zat ik bijna met open mond de laatste pagina’s te lezen, van de ene verbazing in de andere vallend. En dan is het eigenlijk heel erg jammer dat het verhaal uit is.